Sayfa 35
BARIŞ KOYUN ÇOCUKLARIN ADINI
tanrılar ölüyor bir bir
yitik coğrafyanın yaralı gözlerinde
bir çocuk düşlerinde(n) vuruluyor
gökyüzü saklıyor maviliğini
utancından.
söylesene çocuk
kaç mevsim baharlar bekledin
gülüşüne taktığın gök kuşağında.
söyle
hangi sözcük anlatabilir
körpe bedenindeki yarayı
kirpik uçlarındaki acıyı.
susma ne olur
konuş
kaç Azrail ölse avuçlarında
bir damlasına değer gözyaşının.
-ölüm adın kalleş olsunher gün başka acılara uyanıyor evren
kapitalizmin o pis ellerinde
o doyumsuz gözlerinde,
barış adının anlamını yitiriyor
isimsiz bir şairin sözlerinde.
bir anne göz yaşını siliyor
bomba sesleri altında
ağıtlar yakıyor,
haritanın yırtık yerinde
namlunun ucunda bir çocuk
-anne- diyor
tüm kainat susuyor.
...
sussun!
tüm evren yerle bir olsun!
susalım öyleyse, ağlayalım.
belki utanır tanrı
varlığından
varlığımızdan.
SERKAN ERARSLAN