322
Hasta Fetus
KISIM 5
dakika’ya ani artışı ile karakterizedir. Tipik aralık 200-400 vuru/dakika’dır. SVT
ektopik bir odağa veya evresel (reentrant)
taşikardiye neden olan aksesuar bir atrioventriküler yola sekonder gelişebilir. Atrial
flutter ise 300-500 vuru/dakika gibi çok
daha yüksek atrial hız ile karakterizedir.
Ventriküler hızı, normalin altından yaklaşık 250 vuru/dakika’ya kadar değiştiren
çeşitli derecelerde atrioventriküler blok
vardır (Şek. 16-1). Bunun tersine, fetal
sinus taşikardisi tipik olarak aşamalı kalp
hızı artışıyla normalin hafif üzerinde prezente olur. Genellikle maternal ateş veya
hipertiroidizm ya da nadiren fetal anemi
veya enfeksiyon gibi kolayca fark edilebilen bir neden vardır.
Bir taşiaritmi saptandığında devamlı
—sürenin en az %50’si kadar varlığı olarak tanımlanır— olup olmadığının belirŞEKİL 16-1 Atrial Flutter. 28 haftadaki M mode görüntüde kaliperler yaklaşık 225 vuru/
lenmesi önemlidir. İlk saptanmaya kadar
dakika olan ventriküler hızı gösteriyor. Her ventriküler atım (V) için iki atrial atım(A) var,
12-24 saat fetal kalp hızı monitorizasyonu
böylece 2:1 atrio-ventriküler blok ile yaklaşık atrial hız 450 atım dakika.
gerekebilir ve sonra periyodik olarak tekrar
değerlendirme yapılır (Srinivasan, 2008).
Devamlı olmayan veya aralıklı taşiaritmi
güvenli fetal izlem koşuluyla, genellikle tedavi gerektirmez.
Bradiaritmi
Ventriküler hızın 200 vuru/dakika’yı geçtiği sürekli fetal
Belirgin fetal bradikardinin en sık etiyolojisi konjenital kalp
taşiaritmilerde, ventriküler dolum hidrops riskinin ciddi olabloğudur. Olguların yaklaşık %50’si ileti sistemini etkileyen
bileceği derecelere kadar bozulabilir. Atrial flutterla, koordine
yapısal kardiyak anomali zemininde oluşur. Bunlar özellikle
atriyoventriküler kontraksiyonların kaybı bu riski daha da artısol atrial izomerizm olmak üzere heterotaksi, endokardiyal yastık
rabilir. Plasentayı geçen antiaritmik ajanların anneye verilmesi,
defekti ve büyük damarların düzeltilmiş transpozisyonunu içeritmi normale döndürebilir veya kalp yatmezliğini önlemek için
rir (Sirinivasan, 2008). Yapısal kardiyak anomaliye sekonder
bazal kalp hızını düşürebilir. Tedavi erişkin terapötik aralığın
kardiyak blokta prognoz çok kötüdür ve fetal kayıp oranları
en üst dozajını gerektirebilir. Tedaviden önce ve tedavi sırasında
%80’in üzerindedir (Glatz, 2008; Strasburger, 2010). Yapımaternal elektrokardiyogram yapılmalıdır. Fetus hidropik olursal olarak normal bir kalpte, atrioventriküler blok olgularının
sa, ilacın doğrudan umbilikal ven yoluyla verilmesi gerekebilir
%85’i maternal anti-SSA/Ro veya anti-SSB/La antikorlarının
(Mangione, 1999; Simpson, 2006).
transplasental geçişine sekonder olarak gelişir (Buyon, 2009).
En sık, digoksin, sotalol (Betapace), flekainid (Tambocor),
Bu kadınların çoğunda sistemik lupus eritematozus veya başka
bir bağ dokusu hastalığı vardır veya sonradan gelişir (Bölüm
ve prokainamid (Pronestyl) olmak üzere çeşitli antiaritmik ilaç59, s. 1172). Bu antikorlarla üçüncü derece kalp bloğu riski
lar kullanılmıştır. İlaçların seçimi taşiaritminin tipine olduğu
sadece %2-5’dir, ancak önceki yenidoğan etkilendiyse bu risk
kadar uygulayıcının ilaçla ilgili tecrübesine ve yatkınlığına da
%20’ye kadar yükselebilir. İmmün-aracılı kalp bloğunda morbağlıdır. Digoksin genellikle ilk tercihtir. Amiadoron (Cordarotalite oranı %20-30’dur, yaşayan çocukların üçte ikisinde kalıne) ciddi olabilen fetal ve neonatal hipotiroidizm ile ilişkilidir
cı pace gerekir ve kardiyomiyopati için de risk vardır (Buyon,
(Niinikoski, 2007; Simpson, 2006).
2009). Efüzyon, bradiaritmi veya endokardiyal fibroelastozisle
485 fetal taşiaritmili olgunun incelendiği bir çalışmada, hidilişkiliyse, yenidoğanın durumu, doğumdan sonra progresif
rops, SVT ya da atrial flutterlı olguların yaklaşık %40’ında bilolarak kötüleşebilir (Cuneo, 2007).
dirilmiştir (Krapp, 2003). Taşiaritmilerin üçte ikisinde digoksin
Araştırma çabaları fetal kalp bloğunu önlemek veya geriye
ilk tercih ajan olarak seçilmiş. Tedavi, nonhidropik fetuslarda,
çevirmek için maternal kortikosteroid tedavisine odaklanmışhidrops gelişmiş fetuslara göre daha etkili bulunmuştur. Her iki
tır. Friedman ve arkadaşları (2008, 2009) anti-SSA/Ro antiaritmide de tedavi ile yenidoğan yaşam oranı %90’ın üzerine
korları ile prospektif çok merkezli bir çalışma yürütmüşlerdir
—PR Interval ve Dexamethasone (PRIDE) çalışması. Fetal
çıkmıştır (Krapp, 2003).
kalp bloğunun izlemi için haftalık sonografi kullanılmıştır.