Eşrefoğlu’nun Huzuruna Ayaklarımdan
Evvel Gidiyor İdi Yüreğim…
Yazı
Tâhir Ceyhun Yıldız
O gün, bugündür Eşrefoğlu Hazretleri’nden ayrılmamıştır gönlüm. Hâ-kezâ
merkâdını ziyaret etmek de her ân gönlümde durur idi.
Eşrefoğlu’nun huzuruna ayaklarımdan evvel gidiyor idi yüreğim…
Ağustos’un son günlerinde ailemle Yalova’dan dönüyor idik. Dönüş yolunda
evimden ziyâde Mübârek’in yanına varmak arzusu kaplamış idi her yanımı.
Rahman’ın izni ile huzuruna varmak üzere aracımızın yönünü İznik’e çevirdik.
Gele gele İznik’te bir pazara geldik ve araçla gidilecek yol bitti. Araçtan indik,
birkaç metre yürüdük. Yüreğimin heyecandan, vuslat arzusundan körük gibi
inip kalkması ve hızla atması, ayaklarımın taş zemine basarken çıkardığı sesi
bastırıyordu âdetâ. Yüreğim, ayaklarımdan önde gidiyordu resmen. Bir yandan
da
korkuyor idim; bu bir rüyâ ise diye…
Nitekim başımı kaldırdığımda gördüm ki; Eşrefzâde Câmiî”ne gelmişim. O
ânda ayakkabılarımı çıkarıp, yalınayak yürümek istedim huzuruna E