Şemail-i Şerif
Yazı
Muhammed Yasin Üstün
Resulullah bir şeye göz ucuyla bakmayıp bütün vücuduyla dönerdi. Boş
yere sağa sola bakmayıp gökten ziyade yere bakardı. Bakışının çoğu
tefekkür idi.
Oturuşları daima edep ve tevazu ileydi. Bazen koltuğunun altına bir
yastık alıp ona yaslanır, bazen bağdaş kurardı.
Yemeği, bir yere dayanmadan oturarak besmele ile başlayıp önünden ve
sağ eliyle yer, sonrasında ise hamd ederlerdi. Ayrıca yemekten önce ve
sonra ellerini yıkarlardı.
Resulullah’ın saadetli hayatları boyunca yedikleri şeyler ise şunlardır:
sirke, kuru ve yaş hurma, koyun, tavuk ve toy kuşu eti, zeytinyağı, kabak,
helva, pişmiş et, bal, peynir, serin su.
İki öğünden birinde yemek yer iseler, diğerini hafif şeylerle (hurma gibi)
geçiştirirlerdi. Birlikte yemek yerken kabın üst tarafındaki yemeği
muhtaçlara, misafirlere yedirir, kendileri kalan kısmını yerlerdi. Böyle
yapmaları Resulullah’ın başkalarını kendi nefsinden üstün tuttukları
içindi.
Allah Resulü’nün dar-ı bekaya irtihaline kadar gülmesi az, ağlaması ve
ibadeti ise çok olmuştu.
Allah şefaatlerine nail eylesin.
46