GÜNEŞİN BATIŞINI SEYRETMEK VE
DOĞUŞUNU YAŞAMAK İSTEYENLER
Nevre Nur Aktan
Hep güneşin batışına yazıldı
satırlar, gün batımına sıralandı
mısralar.
Gidişler, terk edilişler hatırlandı,
ayrılıklara üzüldü insan hep, hep
gidenin ardından biriktirildi
koparılan takvim yaprakları.
Güneşin batışı beklendi, inerken
boğazında düğümlenecek iki
damla kahveyi yudumlamak için.
Batıya çevrildi objektifler,
başkalarının hüzünlerini fırsat
bilenler ve hissedenler olarak ikiye
ayrıldı sanat icra edenler.
Otobüs biletlerinde, gün batımını
gösteriyordu saatler; sonrası
karanlık ya , sonrası sonsuz sanki,
buğulanan gözler gönüller daha
rahat gizleyecek kendini,
gidilecek yollar kısalacak,
çabucak unutulacak sanki
ayrılıklar ve Ardından doğacak
olan güneş unutuldu hep,
akşamın kızıllığında hüzünlenip
gecenin karanlığında
uyuyamayanlar; doğacak
güzellikleri, sabahın kızıllığını
kaçırdılar
Şiirsiz kaldı seher vakti, öksüz ve
yetim...
Sabah namazına kalkanlar bile
beklemedi şehri aydınlatan ilk
ışıkları ya da ilk ışıklar inmeden
şehre, telaşı başladı kalabalıkların
ve güneşin doğumu sahipsiz
yine...
Bir teşekkür bile yok, oysa
akşamdan kalma hüzünlerin
üzerini örtmüştü tüm aydınlığına
rağmen güneş
Oysa yeni mutlulukların
habercisiydi gün doğumu,
sevilecek gönlü güzel insanların
müjdecisi...
Doğuya bakmak neden zor geldi
bilinmez ama en az batıdaki
kadar güzeldi, amatörlerin
objektiflerindeki manzaralar, hem
doğu başlangıç, doğu her şeyin
ilk ve saf, kirlenmemiş hâli.
Fikrimce batıdaki gökyüzüne
doğru yarışan binalardan daha
güzel doğudaki tarlalar ve
mütevazı binalar...
Güneşin doğuşunu seyrederken
pencere önünde, sabretmeyi
öğrenmezsen yanarsın demeye
getiren, ince bellide içilen dumanı
başında bir bardak çay daha
lezzetli zannımca
…
Ve ben Çayı kahveden çok
seven, Amatör objektiflerin
yakaladıklarına kıymet veren,
Birinciliği kapmış beton yığınından
ziyade mütevazılığı ödüllendiren
Güneşin batışını seyretmek ve
güneşin doğuşunu yaşamak
isteyenlerdenim...
Ha bi' de satırlarım ve mısralarım
gün doğumunun ebeveynleri...
33