RACHEL
Ah Rachel!
Gönlümün iklimlerinde ne güneşler
doğuyor sana dair...
Kentine bir adım daha yakınım, kendime uzak
Beraberimde yağmurları getirdim;
Esmer yüzlü çocukların suretindeki
telaşlı bekleyişleri,
Umuda susamış tevekküli sessizlikleri;
Hanin Tafiş'in yaşam orucunu bozan bombanın
panzehirini...
Cemresini bekleyen toprak gibiyim;
Düş ki içime, can bulsun filiz çekirdekleri.
Düş ki yanayım, uçuşsun hürriyet kelebekleri
Ey Rachel,
Ey mazlumiyetin kadını;
Qamişlo'nun, Gazze'nin, Halepçe'nin, Halep'in,
Diyarbekir'in...
And olsun İbrahim'in Rabb'ine
Kudüs'ün dudaklarının kıvrımına hürriyet denen
tebessüm düşmedikçe;
Yanağımdaki gamzeler belirmeyecek
Cihat Barış
11