Die Agri Handboek 5de Uitgawe | Page 447

445 3. ’n Sterk Suid-Afrikaanse rand skakel om na ’n afname die volume en waarde van uitgevoerde timmerhout-en minder geld vir sektor. Vrae rondom landhervorming lei tot onsekerheid en die afname in 4. beleggings deur timmerhoutaanplanters. Kry die BBBEE Forestry Charter onder die “industry info” kieslysopsie by www. forestry.co.za. Daar word beraam dat ’n opwaartse 50–60% van bestaande beboste gebied van kommersiële bosbouplantasies onderworpe is aan landeise. Gegewe die belangrikheid van die bedryf in terme van sy bydrae tot die Suid-Afrikaanse ekonomie en die opheffing van die landelike gemeenskappe, is dit essensieel dat hierdie voordele nie ondermyn word nie deur onvolhoubare landhervormingsinisiatiewe. Verskeie modelle wat ’n wen-wen situasie bewerkstellig vir beide landeienaars en nuwe begunstigdes is gespekuleer. ’n Yslike verskuiwing van private landeienaarskap tot nuwe begunstigdes word beoog. Alle nuwe bebossing sal gemeenskapgebaseer wees en die pad vorentoe vir bosbou-ondernemings om hul benodighede te beveilig sal deur vennootskappe met begunstiger geskied. Bronne: Farmer’s Weekly 27 Mei 2011 bl. 78; SA Yearbook 2010/11 beskikbaar op www.gcis.gov.za Geleenthede in bosbou en bosbouprodukte sluit die volgende in: • Skrynwerk in die boubedryf: Swart eienaars van saagmeule kan diversifiseer deur deure, rame, vloere en planke, hoofsaaklik in dennehout, te begin maak. Daar bestaan In uitvoerpotensiaal. • Houtskool: Klein wattelplantasies kan gebruik word om houtskool van hoë gehalte te produseer. Dit kan aan die hand van die Werk-virWater-program ontwikkel word. • Gemeenskapsbosbou: Klein plantasies kan na gemeenskapstrusts oorgedra word om Gemeenskapsprogramme vir Private-Openbare Vennootskappe (CPPP’s) met saagmeule en ander houtverwerkings maatskappye te vorm. • Die verbetering van houtgehalte: Die opleiding van die eienaars van saagmeule in houtverwerking, veral die verwerking van dennehout. • Die uitbreiding van die bosbou-area: Die Oos-Kaap is die enigste provinsie wat sy bosbou-area kan vergroot. Ongeveer 120 000 ha kan beplant word, meesal in die voormalige Transkei. • Inheemse plantasies: Klein plantasies van inheemse hardehout (geelhout, swarthout) kan in beperkte mate geoes word. • Nuwe hardehoutplantasies: Daar is ’n behoefte aan meer bloekomhout (saligna) en wattel. • Papier-en-pulpmeul • Behandelde pale • Houtspaanderaanleg: Indien hout per spoor uit Mthatha vervoer sou kon word, sou In houtspaanderaanleg vir uitvoerdoeleindes in Oos-Londen opgerig kan word. Bron: www.ecdc.co.za (aangepas) 4. Bosbousertifisering Gaan na die Forest Stewardship Council (FSC)-webwerf www.fsc.org. Om meer van bosbousertifisering te wete te kom, kontak SGS Suid-Afrika by 021 506 3280 of die SA Buro vir Standaarde (SABS) by 012 428 7911. Die sertifisering van plantasies en bosbouprodukte het in die vorige dekade ontwikkel as In omgewingsinisiatief om die verwoesting van die wêreld se natuurlike bosse en woude te stuit. Sertifisering behels In onafhanklike, volgehoue evaluering of oudit van In organisasie se bosbestuurpraktyke, om vas te stel of hy aan In reeks nasionaal en internasionaal erkende sosiale, ekonomiese en omgewingstandaarde voldoen. Suid-Afrika verleen voorkeur aan die sertifikasie van die Forest Stewardship Council (FSC). Hierdie sertifikate bepaal die standaarde wat wêreldwyd geld en skryf streng, prestasiegebaseerde maatstawwe voor, en word toenemend deur sowel omgewingsbewustes as verbruikers geëis. Suid-Afrika beskik verreweg die grootste persentasie gesertifiseerde woude ter wêreld. Bron: www.forestry.co.za 5. Nuus oor opkomende boere Dit is bewys dat gemeenskappe wat die inisiatief geneem het om potensiële landverwante ekonomiese byvoordele te ontgin het die vrugte daarvan gepluk. Bosbou is vinnig besig om een van menigte geleenthede vir AGROsake te word waarin landelikgebaseerde gemeenskappe hul begewe. Volgens Lizeka Zwane, hoof van die Woud en bosbou sake-eenheid by die Industrial Development Corporation (IDC), het die sektor die potensiaal om ’n bykomende 50 000 werksgeleenthede te skep as dit behoorlik aangewend word. Themba Radebe, gebaseer in Mabandla, landelike KwaZulu-Natal, is een van die begunstigdes van die verskeie befondsingsinisiatiewe in die IDC portfolio wat daarop gemik is om die onkeerbare potensiaal van die bosboubedryf te ontgin. Afgesien van sy 20 jaar-ondervinding in bosbouwerk, aanvanklik by Sappi en later by die Mondi papiergroep het Radebe in vennootskap met die gemeenskapslede in Mabandla 1 300 hektaar landgoed gekoop. Vandag is Mabandla landgoed ’n tuiste vir die meeste fyngom en timmerhout spesies in Suid-Afrika en bykomend kyk die staat daarna om nog 100 hektaar by te voeg van die mees gesogte Eucalyptus spesie. Mabandla landgoed oes huidiglik omtrent 150 ton timmerhout per dag en het omtrent 70 permanente werknemers op sy boeke van stapelaars tot kettingsaagoperateurs. Die aantal werknemers neem dikwels toe tot oor 100 veral gedurende die spits oestyd. Hoewel Radebe nie Mabandla se omset sal bespreek nie, is dit ’n betekenisvolle prestasie vir ’n onderneming met so ’n nederige geskiedenis. Die begunstigde ketting in die sektor is massief. Die multibiljoen pulp- en papiersektor en meubelbedryf is net ’n paar sleutelaanwysers na die winsgewende aard van hierdie bedryf. Ten einde sy bestuursvaardighede verder te slyp, het Radebe ’n vennootskap aangegaan met Peter Nixon en saam het hulle Rural Forest Management (RFM) gestig – ’n onderneming wat opleiding en ondersteuning bied aan bemarking- , administratiewe en finansiële- en bestuursbystand verleen aan bosbouprojekte in suidelike KwaZulu-Natal en die Oos-Kaap. Deur middel van die RFM, is die Mabandla projek nou gekoppel aan drie goedgevestigde bosbouprojekte in die Umzimkulu distrik en vele meer projekte is in die pyplyn. Tot sy krediet is Mabandla gesertifiseer deur die internasionale Forestry Stewardship Council wat beteken dat dit volhoubaar bestuur word en voldoen aan die streng omgewingskodes en praktyk. Zwane is aanvullend tot Radebe en die Mabandla gemeenskapsprestasie en die IDC is toegewyd om die hulpbrongaping te oorbrug vir entrepreneurs wat daarna streef om te waag met die bosbousektor. Bron: uittreksels uit IDC persvrystelling, 15 November 2011