316
5. Enkele notas oor volhoubaarheid
’n Volhoubare gemeenskap is ideaal gesproke nie van eksterne faktore vir sy
funksionering en oorlewing afhanklik nie. Dit sluit die volgende in:
Dit is ekonomies lewensvatbaar/het ’n ekonomiese basis/beskik oor
’n ekonomiese bestaansrede (raison d’ etre). Elke plek/sosiale groep
beskik oor iets wat dit uniek maak. Die uniekheid word die rede vir die
plek of groep se bestaan – die aantrekkingskrag vir beleggings of vir die
skep van ’n nuwe mark. Nuwe en bestaande gemeenskappe moet die een
of ander primêre aktiwiteit as deel van die ekonomiese samestelling hê. Dis
belangrik vir die skepping van ’n diverse plaaslike ekonomie. In stedelike
gebiede moet voorstede in ’n ekonomie omskep word wat nie van die SSK
of kommersiële/industriële gebiede vir oorlewing afhanklik is nie. Dorpe
moet nie van stede vir hul oorlewing afhanklik wees nie.
Dit handhaaf en koester verskeidenheid. Biologies, sosiaal en
ekonomies. Die degradasie van natuurlike stelsels is taboe (oormatige
verbruik, verlies aan biodiversiteit, monokulture, ens.). Verskeidenheid is
’n natuurlike raamwerk.
Dit voer nie afval uit nie. Beperk die vloei van rommel. Hou biologiese
en tegnologiese rommel apart en opsikleer (upcycle) dit (d.w.s. gebruik
afval as hulpbron as die volgende stap in die gemeenskap se metabolisme).
Hierdie benadering volg die natuur se diktum dat afval voedsel is: dit beperk
besoedeling. Skep werksgeleenthede uit afval!
Dit voer nie hulpbronne in nie. Hulpbronne word beskou as: materiaal,
energie, arbeid, kennis, kapitaal en wysheid. Enige plaaslike ding wat as
katalisator/vermenigvuldiger vir die plaaslike gemeenskap gebruik kan
word, moet ontwikkel en as hulpbron beskou word.
Dit ontwikkel sosiale kapitaal. Dit koester toestande waarin die
gemeenskap kan gedy en bevorder die gemeenskap se kapasiteit om in sy
eie behoeftes te voorsien.
• Vlak 1: Natuurstelsels word nie beskadig nie. ’n Gemeenskap wat nie
sy natuurstelsels beskerm nie, ondermyn homself.
• Vlak 2: Dit hou verband met die toestande op die vlak van sosiale
stelsels – ’n politieke besluit of een wat op organisasievlak geneem is,
kan daartoe lei dat mense nie tot hulpbronne of onderwys toegang het
nie. “... Mag wat tot nadeel van ander uitgeoefen word en blind is vir
interafhanklikheid is nie volhoubaar nie” (eie vertaling)
• Vlak 3: Suksesvolle strategieë vir sosiale volhoubaarheid: deelname,
deursigtigheid, verantwoordelikheid/aanspreeklikheid, eerlikheid.
Plaaslike kennis, wysheid en kultuur word bevorder en aangewend; dit blyk
uit die besluite wat op hierdie vlak geneem word. Sosiale en ekologiese
implikasies word a