GELFUISTERD, MAAR TOCH AFGELUISTERD 25
voorbeeld volgen, en droomen van een nieuw leven, dat ons door den menschen hand wordt bereid. Hij alléén toch weet uit de boomen des wouds zoo veel schoons te maken, en alzoo te zorgen, dat we niet ons geheele leven lang, stomme boomen blijven, tot aan onzen dood aan dezelfde plaats geboeid, waar we eens het levenslicht aanschouwden.
De Den zweeg. Ik hoorde niets meer. De diepste stilte heerschte om mij heen, en de duisternis nam dermate toe, dat ik be- greep, dat het ook voor mij rusttijd werd. Haastig spoedde ik mij nu naar huis, begaf mij naar mijne kamer, en schreef daar het afgeluisterde gesprek ter neder in mijn dagboek, van waar het thans tot u komt, goedgunstige lezers! wie ik voor ’t minst hoop, niet verveeld te hebben met mijne vertelling.
Het is moeijelijk maar hoogst nuttig dat men leere uit te rusten zonder daarbij lui of werkeloos te zijn.
Het is met de hersenen evenzoo gesteld als met een vat met gistend vocht gevuld: alles is te vreezen wanneer er eene ledige ruimte gelaten wordt.
Vraaf nimmer naar de meening en het oordeel der wereld, bij het verrigten eener daad die goed is voor God en voor uw geweten.
Leer in tegenspoed het kleinste vleugje voorspoed op te let- ten en te waarderen, – een zonnestraal op te vangen zelfs in een muizenval.