De Gracieuse 1863 | Page 31

GELFUISTERD, MAAR TOCH AFGELUISTERD 23

schappen, waarmede hij die vervaardigt? Dikwijls ook plaatst hij ons op zijne schoone drijvende tenten, waarmeê hij de groote wateren bevaart. Stevig worden we daarop vastgehecht. Zware, breede zeilen worden met ons verbonden en om ons heen ge-slagen. Ook de wind is hem daarbij gunstig, en voert ons over de onafzienbare watervlakte. Maar o, ge moest het eens zien hoe vertoornd ons soms die zee aanziet, die magtige zee, als zij voor ons moet plaats maken. Velen onzer broeders uit het woud zijn dar op dat vaartuig vereenigd, en doorklieven de wateren. Ge moest het zien, hoe haar daarbij soms de borst zwelt! Hoe zij tracht met hare baren tegen ons op te staan! Hoog verheffen zich die boven ons met trotsche woede, maar ook die zinken ze weêr ter neder, als vermoeid van hare fiere houding. Maar al hare bruischende woede baat haar niets, zij is gedwongen ons dáárheen te voeren, waarheen de mensch het wil. Vermoeid van onzen verren togt, loopen wij eindelijk de haven der rust binnen, en dáár in die vreemde landen, o wat niet al is daar voor ons te zien! Neen waarlijk, Beuk! zoo ge slechts iets van dat alles met ons gezien hadt, ge zoudt het met mij een groot geluk noemen, dat wij leven tot welzijn der menschen, die ons tot overbrengers en uitvoerders hunner ge-dachten maken.”

“Ja, het is alles heel mooi,” vervolgde nogmaal de Beuk, “maar ik weet nog wel andere dingen te vertellen, van uwe zoo hoog geprezene menschen, die hij niet schijnt te weten. Verbeeld u hoe de mensch soms met ons handelt. Wreedaardig ontrukt hij ons de zilverblanke schors, om met derzelver sap-rijke kracht de huiden der gedoode dieren in leder te veran-deren. ”

“Zeer nuttig!” fluisterde zacht de Den. –

“Daarna worden onze leden onbarmhartig aan kleine stukken gezaagd, en verkocht aan allen, die er maar goed geld voor willen geven. Wat ze met ons uitvoeren, dáárnaar vraagt de mensch verder niet. Tot alles zijn we dan goed genoeg. En mo-lenaar en wagenmaker en schrijnwerker, allen weten ons op de wreedaardigste wijze te behandelen. In de dwaasste dingen veranderen we dan. In handgrepen voor gereedschappen, in