74 DE BANKNOOT.
In weerwil van al hare pogingen om zich te verzetten tegen hare inwendige wroeging, bemerkten hare leerlingen, hoe kort ook les nemende, weldra den invloed dien het verborgen leed op haar uitoefende. Hare moeder was bedroefd over hare zon-derlinge afgetrokkenheid, maar merkte die aan als een gevolg van ongerustheid en afmatting door hare eigene ziekte en de onverpoosde zorgen van het meisje. De doctor, die hare moeder nog van tijd tot tijd bezocht, zag met het oog der wetenschap en der deernis dan voortgang van eene zielsziekte, voor welke hij geene waarschijnlijke ligchamelijke oorzaak vinden kon. Hij had te veel doorzigt en ondervinding om haar elders te zoeken dan in eene geheime zielskwelling, en hij stelde een te levendig belang in het meisje om geen pogingen aan te wenden ten einde er haar van te bevrijden. Maar daartoe moest hij weten wat haar eigenlijk deerde, en JULIËTTE, die met algemeene en ontwijkende uitdrukkingen antwoordde op de bescheiden inge-kleede, maar herhaalde vragen van den goeden doctor, onttrok zich zooveel mogelijk aan zijne sprakelooze navorschingen. Doch gelijk in den strijd tusschen hardnekkig lijden en edelmoedigen aandrang de overwinning altijd moet verblijven aan het edelste beginsel, zoo was het ook hier; JULIËTTE bleef niet bestand tegen den aandrang der liefde.
Op zekeren dag vond de doctor de moeder slapende en de dochter bleeker dan ooit.
“Meisje lief,” sprak hij tot haar, “als dat zoo voortgaat, zult gij weder ernstig ziek worden. Ik zie het duidelijk aankomen en zou misdadig handelen, indien ik niet trachtte u in weerwil van u zelve te redden. U kwelt een verdriet dat u ondermijnt en waarvan gij het geheele juk alleen dragen wilt, zeker ui be-kommering wegens de zwakke gezondheid uwer moeder, want ik kan niet onderstellen, dat gij eenige strafbare daad zoudt ge-pleegd hebben, die gij voor haar zoudt willen verbergen . . . . .”
Bij deze woorden zag hij JULIËTTE scherp aan en trachtte in hare oogen te lezen. Haar trof die blik, tegelijk gestreng en medelijdend, en zij gevoelde eene onwederstaanbare behoefte om eindelijk dit geheim te laten ontglippen, dat haar het ge- moed verscheurde.