DOCTOR CLARKE. 43
ten en zorgen der huishouding zouden waarschijnlijk al haren tijd en al hare gedachten hebben vereischt, en uiterst moeilijk, zoo al immer, zou zij haar tegenwoordig standpunt hebben be-reikt, indien God haar niet binnen een kort tijdsbestek haren man en haar kind beiden had ontnomen. Na het bedaren der eerste droefheid ging zij met zich zelve te rade welk pad zij zou inslaan, en in plaats van zich aan eene doffe neerslagtig- heid over te geven, in plaats van afleiding en verstrooijing te zoeken door verandering van woonplaats, greep zij moed en kracht en zette met ijver en dubbele ernst de opgevatte taak voort, vast besloten om in spijt van alle vooroordeelen aan de wereld te toonen dat de geneeskunde niet de taak van mannen alleen is.
Onze weduwe studeerde te Boston, en het vereert de man- nen der wetenschap aldaar, dat zij haar niet alleen geen strui-kelblokken in den weg lagden, maar dat zij haar zelfs de docto-rale waardigheid lieten verkrijgen, haar tot consulten toelieten en het haar in voorkomende moeilijke gevallen niet aan raad en voorlichting lieten ontbreken.
Ofschoon als arts erkend, was zij nog niet tevreden met hare verkregen kundigheden. Vergezeld door haren broeder begaf zij zich naar Europa en hield zich eenige maanden te Parijs op, waar zij de lessen bijwoonde, de hospitalen bezocht en glansrijk een examen doorstond, waarna zij de vereerendste getuigschriften ontving. Haar verblijf te Parijs had zoo lang geduurd, dat zij op hare reis naar Liverpool slechts korten tijd overhield tot oponthoud te Londen, waar de aanbevelingsbrie- ven die zij had medegebragt, haar gereeden toegang tot hospi-talen en ziekengestichten verschaften. Al wat zij daar zag ver-vulde haar met de hoogste belangstelling. Vooral droeg het hare goedkeuring weg, dat aldaar niet, zoo als te Parijs, afzonder- lijke ziekenzalen waren voor vrouwen en voor kinderen. Met eene zeer diepe kennis van de menschelijke natuur merkte zij op, dat vrouwen van haar eigen lijden afleiding hadden door de tegenwoordigheid van kinderen. Vrouwen zijn even noodza-kelijk voor het welzijn van kinderen, als kinderen voor het ge- luk van vrouwen, zoodat er geen de minste reden is om de