geschikt is, om op den weg naar het bal den dun be-
dekten voet voor de koude te beschutten, en tevens ook zeer goed bij het morgengewaad tot schoen dienen kan. Ons origineel is van roode wol, heeft eene zwarte ver-siering op den voet en is met een niet te grove haaknaald met vaste steken, heen en weder gehaakt, waarbij men gedurig in den geheelen steek, dat wil zeggen door
de beide bovenste lussen van den steek van den vorigen
toer steekt. Aan de punt van den voet beginnende, zet
men 11 steken op en meerdert in het midden van elken toer 1 steek, door 2 steken in 1 steek te werken. Aan
het begin en einde van elken toer, heeft men vooral in
acht te nemen, dat de toeren niet langer of korter wor-
den, maar een regte lijn moeten vormen. Wij geven he-
den op het Supplement onder Fig. 11 het patroon van
het gehaakte bovengedeelte (voorblad en zijstuk aan-
een); volgens ons origineel, waarvan het voetblad 27 toeren en deze toer 38 steken telt. Men laat bij den 27
toer 16 steken staan, werkt elk zijgedeelte 10 steken
breed en 36 toeren lang, en naait den schoen na den laatsten toer, volgens Fig. 11 van U tot V aaneen.
Daarna omhaakt men den bovenrand met een toer vaste steken met de roode wol, daarna met 3 toeren zwarte wol met den velours haaksteek, die het gemakkelijkst
door eene wigvormig afloopende platte haaknaald zooals afbeelding No. 13 voorstelt, wordt uitgevoerd. Deze haaksteek vormt hoog opliggende moezen, die versprin-gen, en wordt op de volgende wijze vervaardigd: * Men slaat den draad 4 maal om de haaknaald, even als bij
een stokje met viermaal omslaan, schuift deze omslagen met den wijsvinger van de regterhand een weinig op de
naald terug, zoodat zij eenigzins wijder worden, houdt ze dan vast, steekt
met de naald in den naasten steek van den vorigen toer, haalt den draad
door den steek, tevens door de op de naald zijnde lussen en door den steek
die er zich achter bevindt. Men herhaalt nu van * in elken steek van den
vorigen toer en bij den vol-
genden toer moeten de moe-
zen verspringen, echter on-
der de beide bovenste lussen
stekende. Na den derden toer
met moezen gewerkt te hebben, volgt een toer
gewone vaste ste-ken, en daarna een toer halve vaste ste-ken, deze beide laat-ste toeren worden met roode wol ge-werkt, in den mid-delsten toer zwarte moezen overwerkt men elk vierde moes met roode wol. De
eenvoudige versie-
ring op den voet
is van zwarte wol
met kettingsteken gehaakt. Men werkt namelijk 7 kettingsteken, verbindt
deze door 1 vasten steek in den eerste kettingsteek tot eene lus, en
haakt nog 2 zelfde lussen in dien kettingsteek. Dit vormt een klaver-
blad, vanwaar men 14 kettingsteken als steel en in die 14 kettingsteken
weder 3 lussen voor het 2de blaadje werkt. Men bevestigt nu den draad, werkt op nieuw beginnende, een zelfde bladfiguur en bevestigt den verbindingsteel
Tapisserie-steek,
voor den grond van lampenkleedjes, taschjes enz. Afb. No. 8.
De bewerking van dezen steek, die op gaas dat men
naar verkiezing grover of fijner kan nemen, zoo wel in
eene als in verschillende kleuren kan worden uitgevoerd, is zeer eenvoudig en gaat daarbij zeer vlug van de hand. Men legt steeds twee kruissteken naast elkander over achter draden in de lengte en twee in de breedte van het gaas, en laat deze strepen vna het patroon regelmatig verspringen, zooals men dit op de afbeelding duidelijk
zien kan. Tusschen elke afscheiding van de steken naait men, na vier kralen naast elkaar te hebben aangeregen,
deze er met eenen steek op vast.
Groote en kleine letters van het alphabet,
met bloempjes geborduurd.
Afbeelding No. 9 en 10.
De letters van dit alphabet, waarvan wij in dit num-
mer slechts de grootsten tot op de helft geven, zij bij-
zonder fraai en daarom zeer geschikt om er naamcijfers voor punten van zakdoeken uit zaamtestellen, maar
zij moeten uiterst netjes en met zeer fijn katoen worden geborduurd.
Zooals men op de afb. zien kan bestaat het openge-werkte gedeelde der letters uit digt gecordonneerde ve-tergaatjes; de blaadjes, die van binnen met katoen wor-
den opgevuld, zonder dat men daarbij over de omtrekken moet heen gaan, worden dik geborduurd. De lijnen der rankjes kunnen met den steelsteek of wel met den stik-
steek, zeer netjes en naauwkeurig naast elkaar liggende worden gewerkt, en in vereeniging met het overige borduurwerk met
zwarte of gekleurde zijde of ook wel met gekleurd katoen, wor-
den uitgevoerd.
Patroon om tulle doortestoppen.
Afb. No. 11.
Wij geven hier-nevens voor dit
handwerkje dat even oud als geliefd is, een zeer fraai pa-
troon voor een rand, die zeer dikwijls te pas kan komen om gordijnen, kleed-jes enz. te garneren. Dit patroon wordt zoo als men weet, gewerkt
op grove gordijntulle met dik bor-duurkatoen, op dezelfde wijze als het doorstoppen van knoopwerk met den eenvoudigen stopsteek. De uitgeschelpte rand wordt van bo-ven voor de stevigheid, digt ach-
ter de laatste doorgestopte rij gaat-jes, gefestonneerd met dik katoen, men kan er ook een smal zoompje
inleggen en er een smal franjetje van knoop- haak- of passementwerk aanzetten.
Gehaakte schoen.
Afbeelding No. 12 en 13. Knippatroon voorzijde van het Supplement No. III.
Fig. 11 en 12. Voor het paar gebruikt men ½ lood zwarte, 3½ lood roode
of eene andere kleur castor wol, eene met flanel of schapenvacht gevoerde zool.
Wij bieden onze dames thans een eenvoudig en net schoeisel aan, dat bijzonder
No. 10. Groote geborduurde letters. (Van L―Z in het volgende nummer.)
14 DE GRACIEUSE. [15 Januarij 1865. 3e Jaargang.]
No. 9. Kleine geborduurde letters.
No. 7. Geraamte voor den bloempot-stander.
Verkleind. Bij Afb. No. 5.
No. 8. Tapisserie-steek voor den fond van lampen-
kleedjes, taschjes enz. Oorspr. grootte.
No. 6. Bewerking van het gehaakt gedeelte van den
bloempot-stander.
Oorspr. grootte. Bij Afb. No. 5.
No. 5. Bloempot-stander. verkleind
voorgesteld.