Ang Kwento ni Hiro
Chrisidore Q. Estepa
Isang mainit na araw sa Tokyo, Maraming tao sa mga parke para magpakasaya. May nakilala akong isang lalake na may kasamang bata at masayang naglalaro. Ang pangalan niya ay si Hiro. Si Hiro nakipagkwento sa akin at sinabi niyang na noong taong 2002 hanggang 2008 ay hindi siya nakatulog at nakakain ng maayos at masyado siyang nag aalala sa kanyang mga anak. Tinanong ko siya kung bakit siya nag aalala para sa anak niya, eh, mukhang masaya naman sila pero ayaw niya itong sagutin. Bigla nalang siyang lumayo at umalis at mukhang natakot sa akin at ewan ko bakit.
Sa susunod na araw. Naglakbay ako papuntang Hokkaido para matuto ng samurai. Naka dating na ako sa Hokkaido ng mga alas dos ng hapon. Nakita ko si Hiro at magaling itong gumamit ng Katana. Pinuntahan ko si Hiro pero hindi ako pinansin. Sunod na araw, Malakas ang hangin sa labas at malakas na pumapatak ang ulan. Lumabas ako sa aking tinitirhan at naglakad sa labas. Si Hiro naman ay nagsasanay sa mga damo. Nilapitan ko at sabi ko, “Pwede po bah akong magpaturo?” pero hindi pa rin akong pinapansin. Noong natapos na ang pagsasanay kinausap ko ang ibang mga estudyante tungkol kay Hiro. Ang sabi nila na si Hiro ay nagsasanay para sa isang paligashan pero hindi ito isang simpleng paligsahan, ito ay isang patayan.
Natapos na naman ang isang araw ng pagsasanay at ako ay hirap na hirap na. noong matutulog na ako ay biglang nagsulpot na mga naka itim na tao at may dala dalang mga espada. Muntikan na akong mamamatay pero bigla dumating si Hiro NataNatapos na naman ang isang araw ng pagsasanay at ako ay hirap na hirap na. noong matutulog na ako ay biglang nagsulpot na mga naka itim na tao at may dala dalang mga espada. Muntikan na akong mamamatay pero bigla dumating si Hiro
ungan ako at pinatay ang mga taong naka itim. Sa isang saglit, dinala ako ni Hiro sa isang madilim na lugar. Dun niya pinagaling ang aking mga sugat at iniwan niya ako. Bigla kong napansin sa lupa na mayroong dugo na parang tumulo at meron itong pupuntahan. Sinundan ko ito at idinala ako nito sa isang sapa at doon nagatapos ang puntahan ng dugo at noong napatingin ako sa sapa may nakita akong bagay na nag reflect sa sinag ng araw. Hinukay ko ito sa ilalim ng tubig at ito ang Katana ni Hiro. Binalik ko ito sa kampo at hinanap ko si Hiro pero hindi ko ito nakikita
Sunod na linggo, umuwi na ako ng Tokyo at sinalubong ako ng pamilya ng isang malaking yakap galling sa aking asawa. Nagulat siya ng ipinakita ko aking mga sugat, sugat na ipinahilom ni Hiro. Gusto kong puntahan si Hiro pero hindi ko alam kung saan siya naka tira. Pumunta si Hiro sa aming bahay at nakisali sa aming kainan at noong panahong iyon doon ko nalaman na siya pala ay aking kamag anak.