« Közlering karab körsün neni da, cüregingi katı kıs!»- degen edi, Caşav.
ÜÇ ÖVLEN
Katı kısıp turdum keçe kün de, Cüregimi men seni közleringe.
Esingdemidi kaydam, Tüşüp sınmağan ese, Bir culduzçuk salganedim kol ayazınga, Menden « Sav kal » dep, ketgeningde.
Künle keçege aylandı, Ay, uzak tavlağa …
Sen a, koyup ketip tura eding Esim, cüregim, kesim da; Üç övlen bolup sanga kelgenikde...
8