KÜZGÜ
Cankılıçtan ürendim men nazmunu Ol tavlağa urğan bet carığından . Kızılnı , caşilni , köknü körgüzüp cayda Beti bla boyağanında kölümü otovunu .
Cangurladan tüşdü ol kollarıma , bulutladan . Kış , cazğa aylanganda tav eteklede cankozladan .
Küz aylada da aylana edi ol . Salkın kölekgelede . Kördüm ... Cılavunda edi nızı terek , üzülgen capirağını ızı bla
Caşavnu köküreginde sora , -kün tayaklaça . Uzalıb aldım anı çırmadım caralarıma .
Bir sabiyni közlerindeyedi nazmula Alay taza , kirsiz Caşavnu savlayın cazıp cüreginge salırça .
Başha tilleden da cırladı ol , bir kesek kulağıma Birini da esge almadı cüregim , ana tilden alğança .
Nazmu har cerde edi . Sende ...
Anda ...
Mında ... Eslemey ozup ketgenim , caşavnu col kıyırlarında : Kim ketse da menden , ol saklay edi , Meni manga esgertib , içime küzgü tuthança ...
7