CÜREGINDE ASIRA MENI - Кочхарланы Леман / Leman J. Koç | Page 9

Tavlu esek bizge Alan tilden başha kaysıdı?
Tüşüneyik bir, bellâvnu kaysı tilde tıngladık? Abınsak biz,« voy, anam » deb, alğa kimge cıladık? Başha tilge ürendik da, ana tilge nek uyaldık? Unutma, tarihte biz nença açuv bla sınaldık!
Tavça söleşgennge başha tilde cuvabıbız, Kayda tilge iyelik, kayrı barad ahırıbız? Biz Tavlubuz terendi tarihte sıylı tamırıbız Unutsak tilibizni başhalağa katışırıkbız.
Üreneyik talay til, ala ilmu baylığıdı Üretmese ata- ana tilge, ullu ayıbıdı « Hepigiz » deb aytmayık, anı tüzü « barığız »-dı. Kaysı tille söleşsek sağışıbız, anı sağışıdı.
Til ölse birgesine öledi, savlay atları Ol tilde künnü tuvğanı, culduzları, çamları Ölmesinle ol tilde kuşları, em nazmuları Canı bardı ana tilni, halk bla birgedi kadarı.!
KÜZGÜ
6
Cankılıçtan ürendim men nazmunu Ol tavlağa urğan bet carığından. Kızılnı, caşilni, köknü körgüzüp cayda Beti bla boyağanında kölümü otovunu.
Cangurladan tüşdü ol kollarıma, bulutladan. Kış, cazğa aylanganda tav eteklede cankozladan.
Küz aylada da aylana edi ol. Salkın kölekgelede.