Kördüm... Cılavunda edi nızı terek, üzülgen capirağını ızı bla
Caşavnu köküreginde sora,-kün tayaklaça. Uzalıp aldım anı çırmadım caralarıma.
Bir sabiyni közlerindeyedi nazmula Alay taza, kirsiz Caşavnu savlayın cazıp cüreginge salırça.
Başha tilleden da cırladı ol, bir kesek kulağıma Birini da esge almadı cüregim, ana tilden alğança.
Nazmu har cerde edi. Sende...
Anda...
Mında... Eslemey ozup ketgenim, caşavnu col kıyırlarında: Kim ketse da menden, ol saklay edi, Meni manga esgertip, içime küzgü tuthança...
7 « Közlering karap körsün neni da, cüregingi katı kıs!»- degen edi, Caşav.
ÜÇ ÖVLEN
Katı kısıp turdum keçe kün da, Cüregimi men seni közleringe.
Esingdemidi kaydam, Tüşüp sınmağan ese, Bir culduzçuk salganedim kol ayazınga, Menden « Sav kal » deb, ketgeningde.