SESİNDE NE VAR
BİLİYOR MUSUN ?
"Sesinde ne var biliyor musun
Söyleyemediğin sözcükler var
Küçücük şeyler belki
Ama günün bu saatinde
Anıt gibi dururlar
Sesinde ne var biliyor musun
Söylenmemiş sözcükler var”
Cemal Süreyya işi biliyor abi. Her şeyi söylemiş ama minyaturceyi tanımamış.
Bana güzel bir cümle vermiş, al bak sana yazdım dercesine.
Evet “sesinde ne var biliyor musun?”
-Anlatayım mı?
…………..Mis kokulu bi bahçeye giriyorum sevdiğim çiçeklere açılıyor bahçe kapısı,kır
çiçeklerimi bunlar, aralarda da papatyalar var.Ne güzel bi bahçe bu.
Yavaşça kapıyı kapatıyorum.Havada bi ılıklık, güneşe bakıyorum yuvarlak güneş
gözlüklerimle, hafifçe eşarbımı düzeltiyorum , iki merdiven çıkıyorum , eteklerimi
toplayarak , annem hep derdi eteklerin çok uzun , namaza duruyorsun öyle toz toprak
oluyor kızım.
Ayaklarım toprağa bassın diye babetlerimi çıkarıyorum, elimde torba var ekmek almışım,
birde çilekli süt, çocuklarım olsa gerek.Çocuklarım mı dedim ?
Severler diye almış olsam gerek.
Yavaşça ilerliyorum.Elimdekileri bahçedeki masaya bırakıyorum , bahçeye masa
koymuşum akıllıca davranmışım , bahçe insanın ruhunu bulduğu yer olsa gerek.
www.wattpad.com/user/esmanzeltimur
Ve açık kalan suyu fark ediyorum, kapatıyorum.
Kendimce söylenmeye başlıyorum;
Ah be iki gözüm yine mi suyu açık bıraktın , çiçeklerimi öldüreceksin.
Sonra bi el hissediyorum omzumda;
Yerden doğruluyorum çamur olmuş ayaklarıma bakarak, döndüğümde suratımı ekşiterek
sana.
Sana mı dedim ?
Sahi sen misin bu?
-Bu su ne iki gözüm he diyorum.
Sen mi?
Bakıyorsun.
Esma Eltimur