ethe
rrow.tumblr.com
Soğuktu
Anlamıyorsun
İçim acıyor hiç bilmediğin kadar
Anlamadığın kadar
Bu şehrin sokakları dar geliyor bana
Bu yağmurlar az geliyor bana
Yuvam zindanım oluyor
Rüyalarımsa kabuslarım.
Meçhul bir illet kol geziyor içimde
Sonra
Gözyaşına dönüyor
Usulca.
Gözyaşım yanağımı deliyor
Kaydığı anda
Çirkinleşiyorum
Anlamıyorsun.
Bir geceliğine sonsuzluğu hediye etmişti Tanrı bu sokağa
Yağmurla
Karanlıkla
Bazen annesini özlerdi. Bazen değil, hep özlerdi.. Boynundaki uçuk kolonya
kokusunu, saçlarındaki akları, küçücük ellerini, ıslak yeşil gözlerini,
kucağına yattığında annesinin kendi saçlarını özlercesine saçlarını
okşamasını özlerdi.
Böyle zamanlarda tek yapabildiği, bütün yayları kopmuş gıcırdayan
yatağına