iyi yazdığımı biliyordum . Yazdıklarımın tuttuğunu biliyorum . Okuduğum zaman seyircinin dikkatini çekebildiğimi biliyorum . Muhsin Omurca ile 80�lerin ortasında Knobi-Bonbon�u kurmadan önce kaç kez okuma yaptım ... Yüzlerce okumada nasıl tepki aldığımı biliyorum . Beni Berlin Senatosu 1996�da resmen davet etti . Bir �Alman-Türk Kabaresi� ( Deutsch- Türkisches Kabarett ) kurmamı istediler . Devamlı Türkler oynayacaktı . Ben istemedim onu . Bu tür bir kabare istemediğimi söyledim . Ben �Deutsches Kabarett� ( Alman Kabaresi ) istedim , orada tüm yabancılar oynayacaktı . Ben sahne bulamayan tüm yabancılara kapılarımı açmak istiyordum . Bu benim için aynı zamanda politik bir sorumluluktu . Ben o politik bilincin içindeyim . Arap , Yahudi , İtalyan , Türk hepsi geldiler daha sonra ve bende , �die Käs�de oynadılar . Kendilerini gösterecek ba�ka yerleri yoktu . Tabii biz �die Käs� olarak hemen referans olduk . Yani , bizde sahneye çıkan �Ben die Käs�de oynadım� diyebiliyordu .
- İ�in ba�ından itibaren , �Ben burayı genç arkada�lara açacağım� diyordunuz , hatırlıyoruz ... �İNASİ DİKMEN - Aynen öyle . Özellikle yabancı kökenli genç çocuklara mutlaka yer açarım , onlara hep yerim vardır . Artık bir yer olmaktan çıktık , bir referans olduk ; bir referans veriyorum . Elbette her iki cümle kuranı da çağırmıyorum , izliyor ve seçiyorum .
- Almanlar Türklerin hangi özelliklerine , Türkler Almanların hangi özelliklerine gülüyor ? İki toplumun birbirine gülme denklemini siz içinden ya�adınız . Gözlemleriniz neler ? �İNASİ DİKMEN - Bir kere �öyle bir �ey var : Türkiye�de bizi Almanca izleyen seyirciyle buradaki Alman seyirci arasında korkunç bir entelektüel fark var . Türkiye�dekilerin entelektüel gücü sıfıra yakın ; hiçbir bilgisi yok , ama çok önyargısı var . Türkiye�dekilerin de buradaki Türklerin de çok �dü�man� var kafalarında . Çok baskı var , Allah baskı yapıyor , peygamber baskı yapıyor , Kuran , İncil baskı yapıyor ... Türkiye�de ise zaten her �ey baskı ; kafalarında insanların çok dü�manları var . Türk seyirciye bir �ey anlattığımızda , hele yanında Alman seyirci de varsa , kendisine saldırıldığını dü�ünüyor hemen . �Bana saldırıyor , beni rezil ediyor bunlar� falan diyor . Oysa amaç o değil ki . Ben sahneye Türkleri zayıf yanlarını getirdiğimde , amaç Almanlara �Bizim sizden altta kalır bir yanımız yok . Bizim de zayılıklarımız var . Onlardan biri de i�te bu� falan diyebilmek . Amaç , böylelikle bir özgürle�meyi sağlamak . Kurtulmalarını sağlamak . Yoksa rezil edecek bir �ey yok ortada . Zaten entelektüel seyirci , sahnede söylenenlerin rezil etmek değil , ele�tirmek için yapıldığının hemen farkına varır . Biz seyirciyi kafasının içindeki dü�manlardan özgürle�tiriyoruz aslında . O kafasının içindeki dü�mana hiç olmazsa bir sempatiyle bakmasını istiyorum . Hicivdeki amaç da zaten odur . Ben Cem Yılmaz gibi bir sinik değilim ...
© Foto : ömer yaprakkıran
- Sinik olmak mizahı yaralıyor mu ? �İNASİ DİKMEN - Evet . Ben Cem Yılmaz�ın gösterilerini izledim . Hakaret ettiği insanların parasıyla geçinen biri . Ben sinik değilim . Ben insanları severek ele�tiriyorum , onlara sempati duyuyorum , kendimi onların yerine koyabiliyorum . Kurbanıma , yani sahnede ele�tirdiğime de empati duyuyorum . Hiçbir Alman�a ya da Türk�e sahnede küfretmem ...
- Aziz Nesin geni mi var sizde de ? �İNASİ DİKMEN - Onun eğitimi var .
17