διδασκαλία( το ανέβασμα δηλαδή) μιας θεατρικής παράστασης. Με αυτό τον τρόπο οι πλούσιοι πολίτες έδιναν στην πόλη ένα μέρος της περιουσίας τους. Τα έξοδα που πλήρωνε ο χορηγός ονομάζονται χορηγία. Από την άλλη πλευρά, το κράτος πλήρωνε στους πιο φτωχούς πολίτες το εισιτήριο για να πάνε στο θέατρο. Ανάμεσα στα άλλα έξοδα που πλήρωναν οι πλούσιοι Αθηναίοι πολίτες ήταν η τριηραρχία( συντήρηση και εξοπλισμός ενός πολεμικού πλοίου), και η γυμνασιαρχία( έξοδα για την προετοιμασία των αθλητών). Η αρχιθεωρία ήταν για τα έξοδα της επίσημης αποστολής( θεωρίας) σε πανελλήνιες γιορτές και η εστίαση για τα έξοδα του δείπνου μιας φυλής σε θρησκευτικές γιορτές ·
Ανάθεση έργων: γλυπτά και ναοί
Κατά την Κλασική Εποχή το κράτος παράγγελνε έργα σε αρχιτέκτονες και σε γλύπτες. Ακόμα γνωρίζουμε, από τις επιγραφές που έχουν σωθεί, ότι ορίζονταν δημόσιοι αξιωματούχοι για να επιβλέπουν τα έργα όσο καιρό φτιάχνονταν. Η ανοικοδόμηση της Ακρόπολης ανατέθηκε στον Ικτίνο, στον Καλλικράτη, στον Μνησικλή και γενικός συντονιστής ήταν ο Φειδίας που δημιούργησε και τα χρυσελεφάντινα αγάλματα της Αθηνάς στον Παρθενώνα και του Δία στην Ολυμπία.
Κοινωνικές συνθήκες παραγωγής έργων τέχνης
Μέχρι το τέλος του 5ου αιώνα π. Χ. η τέχνη είναι η έκφραση του μεγαλείου της πόλεως. Δεν υπήρχαν πλέον ανάκτορα, σχεδόν ούτε ιδιωτικά οικήματα. Το κράτος ήταν ο μοναδικός μαικήνας. Στον 6ο αιώνα π. Χ. ο τύραννος είναι αυτός που ταυτίζεται με το κράτος, και αυτή η κατάσταση παρατάθηκε στη Δύση, όπου οι τύραννοι παρέμεναν σημαντικοί. Τον 5ο αιώνα στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα στην Αθήνα, μαικήνας είναι ο δήμος ο οποίος έχει αναχθεί σε κράτος. Οι παραγγελίες δεν καθορίζονταν από ιδιώτες που δρούσαν ατομικά, αλλά από την κοινότητα και τα θεσμικά της όργανα: συνελεύσεις, συμβούλια και δημοτικούς άρχοντες. Έτσι η τέχνη ήταν στενά δεμένη με την καθημερινή ζωή της κοινότητας και αποτελούσε το κατ’ εξοχήν συλλογικό αγαθό.
Το μεγαλείο της Αθήνας εκφράστηκε με το οικοδομικό πρόγραμμα στην Ακρόπολη. Αν και οι Αθηναίοι είχαν ορκιστεί να μην ξαναφτιάξουν ό, τι χάλασαν οι Πέρσες, γιατί ήθελαν να θυμούνται τα κακά που προξενήθηκαν από τον πόλεμο, η αυτοπεποίθηση, η αίσθηση της αυτάρκειας αλλά και της υπεροχής απέναντι στους « βαρβάρους » και πάνω απ ' όλα η ψυχική ευφορία του νικητή που θέλει να αποκαταστήσει τις καταστροφές ήταν κίνητρα που δημιούργησαν τα επιτεύγματα στην πολιτική, στα γράμματα και τις τέχνες της κλασικής εποχής.
Τα μνημεία που στολίζουν την πόλη αποτελούν μαρτυρίες της δόξας της στον ίδιο βαθμό με τα μεγάλα πολιτικά ή στρατιωτικά κατορθώματα. Η
31