Δημιουργία έργων στην Αρχαία Ελλάδα της κλασσικής
εποχής.
Φλώρου Εύη
Εισαγωγή
Η πολιτική ζωή στην αρχαία Αθήνα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον
όρο «Δημοκρατία». Η έννοια αυτή γεννήθηκε εκεί και αποτελούσε τον πιο
δίκαιο τρόπο διοίκησης, εφόσον όλοι οι Αθηναίοι πολίτες είχαν
δικαίωμα, και σχεδόν επιβαλλόταν, να εκφράσουν τη άποψή τους.
Ανά διαστήματα βέβαια υπήρχαν μεταβολές στην οργάνωση του
πολιτεύματος, που εκφράζονταν με τη δημιουργία δημοκρατικών
οργάνων και τη λήψη μέτρων. Μερικές τις πιο γνωστές και σημαντικές να
είναι:
Η Βουλή των Πεντακοσίων: Ένα σώμα πεντακοσίων βουλευτών,
50 από κάθε φυλή της πόλης, του οποίου ο ρόλος ήταν να
εξετάζει τα θέματα προς συζήτηση προτού τα παρουσιάσει
ενώπιον του λαού.
Ο Άρειος Πάγος: Το συμβούλιο που συνεδρίαζε εκεί ήταν
υπεύθυνο για την εφαρμογή και την τήρηση των νόμων, καθώς
και για την τιμωρία των παραβατών. Μέλη αυτού ήταν οι
άρχοντες, γόνοι πλούσιων οικογενειών.
Ο Οστρακισμός: Πρόκειται ίσως για το πιο περίεργο και
αυστηρό μέτρο του δημοκρατικού πολιτεύματος, καθώς
σύμφωνα με αυτό, οι Αθηναίοι πολίτες ψήφιζαν έναν συμπολίτη
τους για εξορία 10 ετών με κριτήριο τη φήμη που αυτός είχε
αποκτήσει. Η ψηφοφορία γινόταν στην Αγορά, όπου οι
Αθηναίοι πετούσαν ένα θραύσμα αμφορέα, που έφερε το όνομα
του υποψηφίου προς εξορία, μέσα σε έναν καλά προφυλαγμένο
χώρο.
Παρ’ όλες τις όποιες μεταβολές στο πολίτευμα, αυτό φαινόταν να
λειτουργεί σωστά κρατώντας τους Αθηναίους ικανοποιημένους, και
μάλιστα σε βαθμό που και άλλες πόλεις το ασπάστηκαν.
Χορηγίες
Η χορηγία θεσμοθετήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα με την δημοκρατία του
Κλεισθένη και άνθησε στον Χρυσό Αιώνα του Περικλή. Ετυμολογικά
χορηγός είναι αυτός που ηγείται του χορού δηλαδή αυτός που οδηγάει το
χορό. Χορηγία στην Αρχαία Ελλάδα αποτελούσε είδος φορολογίας αλλά
και δείγμα της αγάπης προς την τέχνη. Ο χορηγός ήταν ένας πλούσιος
Αθηναίος που αναλάμβανε τα έξοδα για μία «λειτουργία», προσφέροντας
έτσι υπηρεσίες στην πόλη του. Ανάμεσα στις λειτουργίες ήταν και η
30