Արմեն Մխեյան
Դավաճանության գինը
լրագրող Սամվել Գևորգյանը: Վերջինս լրատվական կայքերից մեկի
խմբագիր է:
-Տեսագրություններ կա՞ն, - հարցրեց ոստիկանապետը` նկատելով
անվտանգության տեսախցիկը, ապա քայլեց դեպի հանցագործության
սենյակ:
-Դրանք
նախապես
անջատված
են
եղել,
բացի
երկուսից:
Տեսագրությունում հստակ երևում է ինչպես են կոտրում հանգուցյալ
փոխնախարարի աշխատասենյակի դուռը, ապա մտնում ներս,
բացում չհրկիզվող պահարանը…
-Ովքե՞ր, - նորից ընդհատեց ոստիկանապետը:
-Տաթև Ստեփանյանը և Սամվել Գևորգյանը, - թղթին նայելով
շարունակեց գնդապետը: - Հենց նրանք են պատուհանից դիմել փախուստի: Երևանի ոստիկանապետի կարգադրությամբ հայտարարվել
է հետախուզում: Դատարանից թղթերը ստացել ենք քիչ առաջ:
-Սպանության տեսագրությունը կա՞, - մի փոքր ավելի խիստ
հարցրեց ոստիկանապետը:
-Ցավոք ոչ: Տեսախցիկները դիտավորյալ կերպով անջատել են:
Փոխնախարարի
ոստիկանապետը
ընդունարանում
և
Մեսրոպյանը
նրանց
մի
միացավ
փոքր
հեռու
Երևանի
գնաց:
Քրեագետները դեռ շարունակում էին աշխատել: Տեղ-տեղ երևում էին
գտնված մատնահետքերի շարքեր, որոնք առանձնացված էին: Անգամ
տպագրական սարքի վրա կային հստակ նշված մատնահետքեր:
Մեսրոպյանն սկսեց զննել դրանք: Որպես նախկին քրեագետ
իր
համար կարևոր նշանակություն ունեն մատնահետքերը և մեծապես
օգնում են բացահայտել անգամ ամենատարօրինակ հանցագործությունները: Առաջին անգամ քրեագիտության բնագավառում
մատնահետքի
օգնությամբ
հանցագործի
65
ինքնության
բացա-