Արմեն Մխեյան
Դավաճանության գինը
-Տաթև, ի՞նչ կատարվել ներսում, ինձ ասացին…
-Մեզ օգնություն է պետք, որքան հնարավոր է շուտ, ամեն ինչ
կբացատրեմ հետո, բայց պետք է շտապ հեռանանք այստեղից:
-Իմ մեքենան մոտակայքում է, գնացիք, բայց ինքն է՞լ պետք է գա, գրեթե շշուկով հարցրեց Բադալյանը:
-Այո, մենք միասին ենք:
Րոպեներ անց նախարարի ավտոմեքենան դուրս եկավ խցանումից
ու շարժվեց դեպի քաղաքից դուրս:
Տաթևն ու Սամվելը հազիվ կարողացան ներկայացնել այն ամենը,
ինչ կատարվել էր նախարարությունում: Բադալյանի մռայլ դեմքը էլ
ավելի
մռայլվեց,
լսելով
սպանության
ու
նաև
հանցագործ
խմբավորման մասին: Բայց Բադալյանի հոգին սկսեց մեկ այլ միտք
կրծել:
Հենց
այնպես
զինված
մարդը
չէր
կարող
ներխուժել
Կառավարական տուն, հետո էլ մի ողջ խումբ կանչել: Բոլոր վկաները,
անգամ
հանցագործը
անհետացած:
սպանված
Հանցագործներին
են,
կարող
իսկ
էր
փաստաթղթերն
ուղղորդել
և
հրահանգավորել մարդ, ով լավ գիտեր Կառավարական տան ամեն
մի անկյունը, դրան էլ գումարած այն, որ իր մեքենայում գտնվող և
հետախուզման մեջ գտնվող անձիք իրենք են նշում, որ կոտրել են
հանգուցյալ փոխնախախարի դուռը և մի բան էլ ավելին, վախենում
են ներկայանալ ոստիկանություն:
«Գուցե մեծ սխալ եմ գործել, նրանց օգնություն առաջարկելով: Չէ
որ ոստիկանությունն ամեն դեպքում մի քանի ժամ է ինչ փն