Armen Mkheyan Աշնան անձրևի հետ արցունքի մի կաթիլ | Page 14

ԱՐՄԵՆ ՄԽԵՅԱՆ

Աշնան անձրևի հետ արցունքի մի կաթիլ

ՊԱՏՄՎԱԾՔՆԵՐ

բացահայտելու համար, քանի որ հենց սկզբից էլ մարդասպանը
կալանավորվել էր և խոստովանել մեղքը: Բարդությունն այն էր, որ
գործը մեծ աղմուկ էր բարձրացրել հասարակության շրջանում և
կարող էր ավելի լուրջ հետևանքներ ունենալ, իսկ այդ ամենի մեջ
միակ մեղավորները լրագրողներն էին: Վերջին շրջանում նրանք
ավելի ու ավելի են իրենց մասնակցությունը ունենում նման
դատական գործերում, ավելի կոնկրետ՝ անհարկի մուտք են
գործում այնտեղ, ուր պետք չէ: Գուցե դա նրանց աշխատանքն է,
ինչ արած: Առաջինը կռությունը խախտեց տարեց տղամարդը
-Դատապաշտպանն իր գործն արեց կարելի է ասել անթերի:
Համաձայնվիր, Արման:
-Մե՜ծ ջանքերի գնով. անգամ ամբաստանյալը դա երևի չի
ցանկանում, բայց Վարդանյանն իր գործի տերն է ինչպես միշտ:
-Այո, նա լավ է աշխատում, դատահոգեբանական փորձաքննության արդյունքները կրկին իր պաշտպանյալի օգտին են:
Նա հասավ իր ուզածին, բայց ես կասկած չունեմ, որ այդ մայր
կոչեցյալը գիտակցաբար է կատարել հանցագործությունը, իսկ
այսօր դատարանն ամենայն հավանականությամբ նրան
անմեղսունակ կճանաչի:
Լսվեց բջջայինի ձայն: Արմանի հեռախոսն էր: Նա արագ
սեղմեց միացնելու կոճակը: Մի քանի բառ խոսելուց հետո
անջատեց, ապա բարձրաձայն ասաց.
- Դատարանի մուտքի մոտ մեզ է սպասում լրագրողների մի
ամբողջ բանակ, առանց մի քանի մեկնաբանություն անելու չենք
ազատվի նրանցից, կարծում եմ:
- Ուրեմն պատրաստ եղիր:
Լուսինեն չէր կարող այս կարևոր պահը բաց թողնել: Որպես
լրագրող՝ իր մասնագիտական պարտքն էր համարում
հանրությ