่
กันหรอกหรือ ” “ ก็อาจเป็นอย่างนั้น แต่เวลามีจ�ำกัดและแรงกายก็มีน้อย เกรง
ว่าจะต้องขอเลือกสูบบุหรี่ที่สโมสรท่ามกลางคนพวกเดียวกันดีกว่า ” “ ท�ำไมไม่ขอให้พวกทนายมาที่สโมสรล่ะ ” มิสเควสเตดยังไม่
เลิกรา
“ ไม่ได้รับอนุญาต ” เขาอารมณ์ดีและใจเย็น และเข้าใจดีว่าท�ำไม หล่อนจึงไม่เข้าใจ เขาบอกเป็นนัยๆ ว่าเขาเองก็เคยเป็นเหมือนหล่อน แต่แค่ไม่ได้เป็นอยู่นาน เขาเดินไปที่เฉลียงแล้วแหงนหน้าร้องเรียก กลางแสงจันทร์ ซายีสตอบรับ เขาสั่งให้เอารถมารับโดยไม่ได้ก้มหน้า
มิสซิสมัวร์ซึ่งเคลิ้มหลับไปในสโมสร สะดุ้งตื่นขึ้นข้างนอก หล่อนมองดูพระจันทร์แสงนวลผ่องแต่งแต้มด้วยสีพริมโรสจากสีม่วง ของท้องฟ้าโดยรอบ ที่อังกฤษ ดวงจันทร์ดูไร้ชีวิตและแปลกตา แต่ ที่นี่หล่อนตกอยู่ในผ้าคลุมของรัตติกาลไปพร้อมกับพิภพและหมู่ดาว ในทันใดความรู ้สึกเป็นเอกภาพและใกล้ชิดกับสรวงสวรรค์ก็ผ่านมาสู ร่างหญิงสูงวัย แล้วผ่านออกไปเหมือนน�้ำไหลผ่านบ่อ ทิ้งความสดชื่น แปลกประหลาดไว้เบื้องหลัง ใช่ว่าหล่อนไม่ชอบละครเรื่อง คัสซิน เคต หรือเพลงชาติ แต่ท�ำนองเหล่านั้นกลืนหายกลายเป็นท่วงท�ำนอง ใหม่ เหมือนดังที่ค็อกเทลกับซิการ์กลืนหายกลายเป็นดอกไม้ที่มอง ไม่เห็น เมื่อมัสยิดซึ่งตัวอาคารไร้โดมทอดเงายาว ต้องแสงจันทร์เมื่อ เลี้ยวมุมถนน หล่อนก็อุทานว่า “ ใช่แล้ว ฉันมาถึงตรงนี้ ฉันไปที่นั่น มา ” “ ไปมาเมื่อไรเหรอ ” ลูกชายหล่อนถาม “ ระหว่างองก์ ” “ แม่ แม่ท�ำแบบนั้นไม่ได้นะ ” “ แม่ท�ำไม่ได้เหรอ ” หล่อนย้อนถาม
45