บทที่2
ชายหนุ ่มทิ้งจักรยานลงโครมก่อนคนรับใช้จะคว้าทัน แล้วโจน ขึ้นบนระเบียงหน้าบ้าน เขาตื่นเต้นสุดๆ “ ฮามิดุลลาห์ ฮามิดุลลาห์ ผม มาสายหรือเปล่า ” เขาร้อง
“ ไม่ต้องขอโทษหรอก ” เจ้าของบ้านตอบ “ นายมาสายเสมอ
แหละ ”
“ กรุณาตอบค�ำถามด้วย ผมมาสายหรือเปล่า มาห์มุด อาลี ฟาดอาหารไปเกลี้ยงหรือยัง ถ้าไม่มีอะไรเหลือให้กินแล้วผมจะได้ไป ที่อื่น มิสเตอร์มาห์มุด อาลีสบายดีหรือ ” “ ขอบคุณ หมออาศิศ ผมจะตายอยู่แล้ว ” “ ยอมตายก่อนกินมื้อเย็นเหรอ โธ่ น่าสงสารจัง มาห์มุด อาลี ” “ ฮามิดุลลาห์รอจนแห้งตายไปแล้วละ เขาสิ้นลมพอดีตอนคุณ
ขี่จักรยานมา ” “ ใช่แล้วละ เป็นแบบนั้นแหละ ” อีกฝ่ายพูด “ ลองนึกภาพว่าเรา
สองคนก�ำลังคุยกับคุณจากภพอื่นที่แสนสุขกว่านี้สิ ”
19