ஆனைமுகன் ஆனகதை ஆனைமுகன் ஆனகதை | Page 8

இருகின்ோ ளுள்றள இனிதாய் ! - இருங்கள் ! நீ பரன்தாயின் ஆனணதனன ஏற்ேபின் தானுள்றள பசன்ேிடலாம் என்ோனச் றசய் ! ( 28 )
சிரித்தபடி ஈசன் சிறுவறன முப்புரத்னத எரித்தஎனன யாரும் எதிர்க்கார் ! – புரிந்துபகாள் ! என்வழியில் நீகுறுக்றக ஏேிநிற் காறத ! றபா பசன்றுவி படன்ோன் றசர்த்து ! ( 29 )
இவ்வுனரக் றகட்ட இளஞ்சிறுவன் அங்குடறன பசவ்விய பாதச் பசழுறவந்றத – எவ்விதமு பமன்கருத்தில் மாற்ேமினல ஏற்ேத் திருப்பவறர பசன்ேிடுவ ீ பரன்ோன் சினந்து ! ( 30 )
றகாபத்தின் உச்சத்திற் பகாந்தளித்த ஈசந்தான் பாபம் புரியாதப் பாலனுக்குச் – சாபமும் தந்திட பவண்ணாது தானுடறன நந்தியினன முந்தி விடுத்தான் முனனந்து ! ( 31 )
நந்திறதவன் வந்தனன் நற்பாடம் பசால்லிடறவ வந்றதான் நினலறயா வனத்துனரயும் - மந்தியின்னக மானலபயன் ோக மனலமகளின் பிள்னளநின்ோன் றகாலதிறல வ ீரங் பகாணர்ந்து ! ( 32 )
காதிலிது றகட்டதும் கங்னகச் சடாமுடியன் பூதங் கனளப்றபார் புரிகபவன்ோன் - றசதந்தான் அங்கவர் பாடும் ! அவன்யார் உலகாளும் சங்கரியின் பிள்னளயனச் சாற்று ! ( 33 )