எட்டாக் கனியாம் எழில்தமிழ்த் தீங்கனினய எட்ட முயன்றே எதிர்நிற்கும் – குட்டி நரிநான் கவினதபயனும் நற்கனியின் சாற்னே உரிஞ்சத் துடிக்கு முயிர்!( 6)
பாடப் பபாந்த கரத:
ஒருநாள் கனதபயான்னே ஓங்கிறய பசய்யுள் உருவில்நான் பசய்ய உதவு! – கரிமுகறன! என்பேங்கள் ஊரின் எழில்மனலக் றகாட்னடக்குச் பசன்று பதாழுதிருந்றதன் றசர்ந்து!( 7)
அப்றபாதங் குள்ளவர்கள் அன்னேக் கடுத்தநானளச் பசப்பினர் நல்ல சதுர்த்திபயன – அப்பபாழுறத அன்னா னருங்கனதனய ஆழ்தமிழில் காவியமாய்ச் பசான்னாபலன் பனன்றேன் சுனவத்து!( 8)
பின்புடறன அங்குள்ள பிள்னளயார் றகாயிலிறல நின்றுபதாழில் பசய்பவனரச் சந்தித்றதன் – சின்னவனும் யானனதனல றயாடு பிேந்தானா? அக்கனதனயத் தான்விளக்கு பமன்றேன் தனித்து!( 9)
அவர்பசான்ன பசய்தியினன அப்படிறய நானும் தவேிடா வண்ணம் தமிழில் – உவந்பதழுத முற்பட்றடன் இங்றக! முதுதமிழின் பவண்பாவில் அற்புதப் பாட்டா யனமத்து!( 10)
ஒற்னே இரவினிறல ஓர்மூச்சா யிக்கனதனயக் கற்ேிங் கனனவரும் களிப்புேறவ – பநற்ேி