42 زيراكه ايشان بندگان منند كه ايشان را از زمين مصر بيرون آوردم ، مثل غلامان فروخته نشوند.
43 بر او به سختي حكم راني منما و از خداي خود بترس. 44 و اما غلامانت و كنيزانت كه براي تو خواهند بود ، از امتهايي كه به اطراف تو مي باشند از ايشان غلامان و كنيزان بخريد. 45 و هم از پسران ميهماناني كه نزد شما مأوا گزينند ، و از قبيله هاي ايشان كه نزد شما باشند ، كه ايشان را در زمين شما توليد نمودند ، بخريد و مملوك شما خواهند بود.
46 و ايشان را بعد از خود براي پسران خود واگذاريد ، تا ملك مورثي باشند و ايشان را تا به ابد مملوك سازيد. و اما برادران شما از بني اسرائيل هيچكس بر برادر خود به سختي حكمراني نكند.
47 و اگر غريب يا مهماني نزد شما برخوردار گردد ، و برادرت نزد او فقير شده ، به آن غريب يا مهمان تو يا به نسل خاندان آن غريب ، خود را بفروشد ، 48 بعد از فروخته شدنش براي وي حق انفكاك مي باشد. يكي از برادرانش او را انفكاك نمايد.
49 يا عمويش يا پسر عمويش او را انفكاك نمايد ، يا يكي از خويشاوندان او از خاندانش او را انفكاك نمايد ، يا خود او اگر برخوردارگردد ، خويشتن را انفكاك نمايد.
50 و با آن كسي كه او را خريد از سالي كه خود را فروخت تا سال يوبيل حساب كند ، و نقد فروش او برحسب شمارة سالها باشد ، موافق روزهاي مزدور نزد او باشد.
51 اگر سالهاي بسيار باقي باشد ، بر حسب آنها نقد انفكاك خود را از نقد فروش خود ، پس بدهد.
52 و اگر تا سال يوبيل ، سالهاي كم باقي باشد با وي حساب بكند ، و برحسب سالهايش نقد انفكاك خود را رد نمايد.
53 مثل مزدوري كه سال به سال اجير باشد نزد او بماند ، و درنظر تو به سختي بر وي حكمراني نكند. 54 و اگر به اينها انفكاك نشود پس در سال يوبيل رها شود ، هم خود او و پسرانش همراه وي.
55 زيرا براي من بني اسرائيل غلام اند ، ايشان غلام من مي باشند كه ايشان را از زمين مصر بيرون آوردم. من يهوه خداي شما هستم.
26 1 براي خود بتها مسازيد ، و تمثال تراشيده و ستوني به جهت خود برپا منماييد ، و سنگي مصور در زمين خود مگذاريد تا به آن سجده كنيد ، زيرا كه من يهوه خداي شما هستم.
2 س�ب�ت هاي مرا نگاه داريد ، و مكان مقدس مرا احترام نماييد. من يهوه هستم.
3 اگر در فرايض من سلوك نماييد و اوامر مرا نگاه داشته ، آنها را بجا آوريد ، 4 آنگاه بارانهاي شما را در موسم آنها خواهم داد ، و زمين محصول خود را خواهد آورد ، و درختان صحرا ميوة خود را خواهد داد.
5 و كوفتن خرمن شما تا چيدن انگور خواهد رسيد ، و چيدن انگور تا كاشتن تخم خواهد رسيد ، و نان خود را به سيري خورده ، در زمين خود به امنيت سكونت خواهيد كرد.
6 و به زمين ، سلامتي خواهم و خواهيد خوابيد و ترساننده اي نخواهد بود ، و حيوانات موذي را از زمين نابود خواهم ساخت ، و شمشير از زمين شما گذر نخواهد كرد.
7 و دشمنان خود را تعاقب خواهيد كرد ، و ايشان پيش روي شما از شمشير خواهند افتاد.
8 و پنج نفر از شما صد را تعاقب خواهند كرد ، و صد از شما ده هزار را خواهند راند و دشمنان شما پيش روي شما از شمشير خواهند افتاد. 9 و بر شما التفات خواهم كرد ، و شما را بارور گردانيده ، شما را كثير خواهم ساخت و عهد خود را با شما استوار خواهم نمود.
10 غ َلة ُكهنة پارينه را خواهيد خورد ، و ُكهنه را براي نو بيرون خواهيد آورد.
11 و مسكنهاي خود را درميان شما بر پا خواهم كرد و جانم شما را مكروه نخواهد داشت.
12 و درميان شما خواهم خراميد و خداي شما خواهم بود و شما قوم من خواهيد بود.
13 من يهوه خداي شما هستم كه شما را از زمين مصر بيرون آوردم تا ايشان را غلام نباشيد ، و بندهاي يوغ شما را شكستم ، و شما را راست روان ساختم.
14 و اگر مرا نشنويد و جميع اين اوامر را به جا نياوريد ،
15 و اگر فرايض مرا رد نماييد و دل شما احكام مرا مكروه دارد ، تا تمامي اوامر مرا بجا نياوره ، عهد مرا بشكنيد ، 16 من اين را به شما خواهم كرد كه خوف و سل و تب را كه چشمان را فنا سازد ، و جان را تلف كند ، بر شما مسلط خواهم ساخت ، و تخم را بي فايده خواهيد كاشت و دشمنان شما آن را خواهند خورد.
98