4 هركس از ذريت هارون كه مبروص يا صاحب جريان باشد تا طاهر نشود ، از چيزهاي مقدس نخورد ، و كسي كه هر چيزي را كه از ميت نجس شود لمس نمايد ، و كسي كه مني از وي درآيد ،
5 و كسي كه هر حشرات را كه از آن نجس مي شوند لمس نمايد ، يا آدمي را كه از او نجس مي شوند از هر نجاستي كه دارد. 6 پس كسي كه يكي از اينها را لمس نمايد تا شام نجس باشد ، و تا بدن خود را به آب غسل ندهد از چيزهاي مقدس نخورد.
7 و چون آفتاب غروب كند ، آنگاه طاهر خواهد بود ، و بعد از آن از چيزهاي مقدس بخورد چونكه خوراك وي است. 8 م�ي�ته يا دريده شده را نخورد تا از آن نجس شود. من يهوه هستم.
9 پس وصيت مرا نگاه دارند مبادا به سبب آن متحمل گناه شوند. و اگر آن را بي حرمت نمايند بميرند. من يهوه هستم كه ايشان را تقديس مي نمايم.
10 هيچ غريبي چيز مقدس نخورد ، و مهمان كاهن و مزدور او چيز مقدس نخورد.
11 اما اگر كاهن كسي را بخرد ، زرخريد او مي باشد. او آن را بخورد و خانه زاد او نيز. هر دو خوراك او را بخورند.
12 و دختر كاهن اگر منكوحة مرد غريب باشد ، از هداياي مقدس نخرد.
13 و دختر كاهن كه بيوه يا مطلقه بشود و اولاد نداشته ، به خانة پدر خود مثل طفوليتش برگردد ، خوراك پدر خود را بخورد ، ليكن هيچ غريب از آن نخورد. 14 و اگر كسي سهوا ً چيز مقدس را بخورد ، پنج يك بر آن اضافه كرده ، آن چيز مقدس را به كاهن بدهد.
15 و چيزهاي مقدس بني اسرائيل را كه براي خداوند مي گذرانند ، بي حرمت نسازند.
16 و به خوردن چيزهاي مقدس ايشان ، ايشان را متحمل جرم گناه نسازند ، زيرا من يهوه هستم كه ايشان را تقديس مي نمايم. 17 خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت:
18 هارون و پسرانش و جميع بني اسرائيل را خطاب كرده ، به ايشان بگو: هر كس از خاندان اسرائيل و از غريباني كه در اسرائيل باشند كه قرباني خود را بگذراند ، خواه يكي از نذرهاي ايشان ، خواه يكي از نوافل ايشان ، كه آن را براي قرباني سوختني نزد خداوند مي گذارند ،
19 تا شما مقبول شويد. آن را نر بي عيب از گاو يا از گوسفند يا از بز بگذرانيد. 20 هرچه را كه عيب دارد مگذرانيد ، براي شما مقبول نخواهد شد.
21 و اگر كسي ذبيحة سلامتي براي خداوند بگذراند ، خواه براي وفاي نذر ، خواه براي نافله ، چه از رمه چه از گله ، آن بي عيب باشد تا مقبول بشود ، البته هيچ عيب در آن نباشد.
23
22 كور يا شكسته يا مجروح يا آبله دار يا صاحب ج�ر�ب يا گري ، اينها را براي خداوند مگذرانيد ، و از اينها هدية آتشين براي خداوند بر مذبح مگذاريد.
23 اما گاو و گوسفند كه زايد يا ناقص اعضا باشد ، آن را براي نوافل بگذران ، ليكن براي نذر قبول نخواهد شد. 24 و آنچه را كه بيضة آن كوفته يا فشرده يا شكسته يا بريده باشد ، براي خداوند نزديك مياوريد ، و در زمين خود قرباني مگذرانيد. 25 و از دست غريب نيز طعام خداي خود را از هيچ يك از اينها مگذرانيد ، زيرا فساد آنها درآنهاست چونكه عيب دارند ، براي شما مقبول نخواهند شد.
26 و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت: 27 چون گاو يا گوسفند يا بز زاييده شود ، هفت روز نزد مادر خود بماند و در روز هشتم و بعد از قرباني هدية آتشين نزد خداوند مقبول خواهد شد.
28 اما گاو يا گوسفند آن را با بچه اش در يك روز ذبح منماييد.
29 و چون ذبيحة تشكر براي خداوند ذبح نماييد ، آن را ذبح كنيد تا مقبول شويد. 30 در همان روز خورده شود و چيزي از آن را تا صبح نگاه نداريد. من يهوه هستم.
31 پس اوامر مرا نگاه داشته ، آنها را بجا آوريد. من يهوه هستم.
32 و نام قدوس مرا بي حرمت مسازيد و درميان بني اسرائيل تقديس خواهم شد. من يهوه هستم كه شما را تقديس مي نمايم.
33 و شما را از زمين مصر بيرون آوردم تا خداي شما باشم. من يهوه هستم .»
1 و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت:
2 بني اسرائيل را خطاب كرده ، به ايشان بگو: موسمهاي خداوند كه آنها را محفلهاي مقدس خواهيد خواند ، اينها موسمهاي من مي باشند.
3 شش روز كار كرده شود و در روز هفتم س�ب�ت آرامي و محفل مقدس باشد. هيچ كار مكنيد. آن در همة مسكنهاي شما س�ب�ت براي خداوند است. 4 اينها موسمهاي خداوند و محفلهاي مقدس مي باشد ، كه آنها در وقتهاي آنها اعلان بايد كرد.
5 در ماه اول ، در روز چهاردهم ماه بين العصرين ، فصح خداوند است.
6 و در روز پانزدهم اين ماه عيد فطير براي خداوند است ، هفت روز فطير بخوريد.
7 در روز اول محفل مقدس براي شما باشد ، هيچ كار از شغل مكنيد.
94