42 پس َاخاب برآمده ، اكل و شرب نمود. و ايلي�ا بر قلة ك َر�م�ل برآمد و به زمين خم شده ، روي خود را به ميان زانوهايش گذاشت.
43 و به خادم خود گفت: بالا رفته ، به سوي دريا نگاه كن. و او بالا رفته ، نگريست و گفت كه چيزي نيست و او گفت: هفت مرتبه ديگر برو. 44 و در مرتبه هفتم گفت كه اينك ابري كوچك به قدر كف دست آدمي از دريا برمي آيد. او گفت: برو و به ا َخاب بگو كه ارابة خود را ببند و فرود شو مبادا باران تو را مانع شود.
19
45 و واقع شد كه در اندك زماني ، آسمان از اب ِر غليظ و باد ، سياه فام شد ، و باران سخت باريد و َاخاب سوار شده ، به ي� ْزر�ع�يل آمد. 46 و دست خداوند بر ايلي�ا نهاده شده ، كمر خود را بست و پيش روي ا َخاب دويد تا به ي� ْزر�ع�يل رسيد.
1 و َاخاب ، ايزابل را از آنچه ايلي�ا كرده ، و چگونه جميع انبيا را به شمشير كشته بود ، خبر داد.
2 و ايزابل رسولي نزد ايلي�ا فرستاده ، گفت: » خدايان به من مثل اين بلكه زياده از اين عمل نمايند اگر فردا قريب به اين وقت ، جان تو را مثل جان يكي از ايشان نسازم.
3 و چون اين را فهميد ، برخاست و به جهت جان روانه شده ، به بئر َشب�ع كه در يهوداست آمد و خادم خود را در آنجا واگذاشت. 4 و خودش سفر يك روزه به بيابان كرده ، رفت و زير دخت َار�د�جي نشت و براي خويشتن مرگ را خواسته ، گفت: اي خداوند بس است! جان مرا بگير زيرا كه از پدرانم بهتر نيستم.
5 و زير درخت ا َر�د�ج دراز شده ، خوابيد. و اينك فرشته اي او را لمس كرده ، به وي گفت: » برخيز و بخور.
6 و چون نگاه كرد ، اينك نزد سرش قرصي نان بر ريگهاي داغ و كوزه اي از آب بود. پس خورد و آشاميد و بار ديگر خوابيد. 7 و فرشتة خداوند بار ديگر برگشته ، او را لمس كرد و گفت: » برخيز و بخور زيرا كه راه براي تو زياده است.
8 پس برخاسته ، خورد و نوشيد و به قوت آن خوراك ، چهل روز و چهل شب تا حوريب كه كوه خدا باشد ، رفن. 9 و در آنجا به م�غاره اي داخل شده ، شب را در آن بسر برد. و اينك كلام خداوند به وي نازل شده ، او را گفت: اي ايلي�ا تو را دراينجا چه كاراست ؟
10 او در جواب گفت: به جهت ي�ه�و�ه ، خداي لشكرها ، غيرت عظيمي دارم زيرا كه بني اسرائيل عهد تو را ترك نموده ، مذبح هاي تو را منهدم ساخته ، انبياي تو را به شمشير كشته اند ، و من به تنهايي باقي مانده ام و قصد هلاكت جان من نيز دارند.
11 او گفت: بيرون آي و به حضور خداوند در كوه بايست .» و اينك خداوند عبور نمود و باد عظيم سخت كوهها را م�ن ْش َق ساخت و صخره ها را به حضور خداوند خرد كرد ؛ اما خداوند در باد نبود. و بعد از باد ، زلزله شد اما خداوند در زلزله نبود. 12 و بعد از زلزله ، آتشي ، اما خداوند در آتش نبود. و بعد از آتش ، آوازي ملايم و آهسته.
13 و چون ايلي�ا اين را شنيد ، روي خود را به رداي خويش پوشانيد ، بيرون آمد و در دهنة م�غاره ايستاد. و اينك هاتفي به اوگفت: اي ايلي�ا ، تو را در اينجا چه كار است ؟
14 او در جواب گفت: به جهت ي� ه�و�ه ، خداي لشكرها ، غيرت عظيمي دارم زيرا كه بني اسرائيل عهد تو را ترك كرده ، مذبح هاي تو را منهدم ساخته اند و انبياي تو را به شمشير كشته اند و من به تنهايي باقي مانده ام و قصد هلاكت جان من نيز دارند.
15 پس خداوند به او گفت: روانه شده ، به راه خود به بيابان دمشق برگرد. و چون برسي ، ح�زائيل را به پادشاهي ا َرام مسح كن ،
16 و ِيي�ه�و ابن ِنم�ش ي را به پادشاه ِي اسرائيل مسح نما ، و َالي َشع بن شافاط را كه از آب�ل م�ح�و َله است ، مسح كن تا به جاي تو نبي بشود. 17 و واقع شد هركه از شمشير ح�زائيل رهايي يابد ، يي�ه�و او را به قتل خواهد رسانيد و هركه از شمشير يي�هو رهايي يابد ، َالي َشع او را به قتل خواهد رسانيد.
18 اما در اسرائيل هفت هزار نفر را باقي خواهم گذاشت كه تمامي زانوهاي ايشان نزد ب�ع�ل خم نشده ، و تمامي دهنهاي ايشان او را نبوسيده است. 19 پس از آنجا روانه شده ، اليشع بن شافاط را يافت كه شيار مي كرد و دوازده جفت گاو پيش وي و خودش با جفت دوازدهم بود. و چون ايلي�ا از او مي گذشت ، رداي خود را بر وي انداخت.
20 و او گاوهارا ترك كرده ، از عقب ايلي�ا دويد و گفت: بگذار كه پدر و مادر خود را ببوسم و بعد از آن در عقب تو آيم. او وي را گفت: برو و برگرد زيرا به تو چه كرده ام!
21 پس از عقب او برگشته ، يك جفت گاو را گرفت و آنها را ذبح كرده ، گوشت را با آلات گاوان پخت ، و به كسان خود داد كه خوردند و برخاسته ، از عقب ايلي�ا رفت و به خدمت او مشغول شد.
20 1 و ب� ْنه�د�د ، پادشاه َارام ، تمامي لشكر خود را جمع كرد ، و سي و دو پادشاه و اسبان و ارابه ها همراهش بودند. پس برآمده ، سامره را محاصره كرد و با آن جنگ نمود.
2 و رسولان نزد َاخاب پادشاه اسرائيل به شهر فرستاده ، وي را گفت: ب� ْنه�د�د چنين مي گويد:
288