14 و پادشاه روي خود را برگردانيده ، تمامي جماعت اسرائيل را بركت داد و تمامي جماعت اسرائيل بايستادند.
15 پس گفت: ي�ه�و�ه خداي اسرائيل متبارك باد كه به دهان خود به پدر من داود وعده داده ، و به دست خود آن را به جا آورده ، گفت:
16 از روزي كه قوم خود اسرائيل را از مصر برآوردم ، شهري از جميع اسباط اسرائيل برنگزيدم تا خانه اي بنا نمايم كه اسم من در آن باشد ، اما داود را برگزيدم تا پيشواي قوم من اسرائيل بشود.
17 و در دل پدرم ، داود بود كه خانه اي براي اسم ي�ه�و�ه ، خداي اسرائيل ، بنا نمايد. 18 اما خداوند به پدرم ، داود بود كه خانه اي براي اسم من بنا نمايي ، نيكو كردي كه اين را در دل خود نهادي.
19 ليكن تو خانه را بنا نخواهي نمود بلكه پسر تو كه از ُصلب تو بيرون آيد ، او خانه را براي اسم من بنا خواهد كرد. 20 پس خداوند كلامي را كه گفته بود ثابت گردانيد و من جاي پدر خود داود برخاسته ، و بر وفق آنچه خداوند گفته بود بر كرسي اسرائيل نشسته ام ، و خانه را به اسم ي�ه�و� ه ، خداي اسرائيل ، بنا كرده ام.
21 و در آن مكاني مقر�ر كرده ام براي تابوتي كه عهد خداوند در آن است كه آن را با پدران ما حين بيرون آوردن ايشان از مصر بسته بود.
22 و سليمان پيش مذبح خداوند به حضور تمامي جماعت اسرائيل ايستاده ، دستهاي خود را به سوي آسمان برافرشت.
23 و گفت: اي ي�ه�و�ه ، خداي اسرائيل ، خدايي مثل تو نه بالا در آسمان و نه در پايين برزمين هست كه با بندگان خود كه به حضور تو به تمامي دل خويش سلوك مي نمايند ، عهد و رحمت را نگاه مي داري.
است.
24 و آن وعده اي كه به بندة خود ، پدرم داود داده اي ، نگاه داشته اي زيرا به دهان خود وعده دادي و به دست خود آن را وفا نمودي چنانكه امروز شده
25 پس الآن اي ي�ه�و�ه ، خداي اسرائيل ، با بندة خود ، پدرم داود ، آن وعده اي را نگاه دار كه به او داده و گفته اي كسي كه بر كرسي اسرائيل بنشيند براي تو به حضور من منقطع نخواهد شد ، به شرطي كه پسرانت طريقهاي خود را نگاه داشته ، به حضور من سلوك نمايند چنانكه تو به حضورم رفتار نمودي.
26 و الآن اي خداي اسرائيل تم ّنا اينكه كلامي كه به بندة خود ، پدرم داود گفته اي ، ثابت بشود.
27 اما آيا خدا في الحقيقه بر زمين ساكن خواهد شد ؟ اينك فلك و فلك الافلاك تو را گنجايش ندارد تا چه رسد به اين خانه اي كه من بنا كرده ام. 28 ليكن اي ي�ه�و�ه ، خ داي من ، به دعا و تضر�ع بندة خود توجه نما و استغاثه و دعايي را كه بنده ات امروز به حضور امروز به حضور تو مي كند ، بشنو ، 29 تا آنكه شب و روز چشمان تو بر اين خانه باز شود و بر مكاني كه درباره اش گفتي كه اسم من در آنجا خواهد بود و تا دعايي راكه بنده ات به سوي اين مكان بنمايد ، اجابت كني.
نما.
30 و ت ّضرع بنده ات و قوم خود اسرائيل را كه به سوي اين مكان دعا مي نمايند ، بشنو و از مكان سكونت خود ، يعني از آسمان بشنو و چون شنيدي عفو
31 اگر كسي به همساية خود گناه ورزد و قسم بر او عرضه شود كه بخورد و او آمده پيش مذبح تو در اين خانه قسم خورد ،
32 آنگاه از آسمان بشنو و عمل نموده ، به جهت بندگانت حكم نما و شريران را ملزم ساخته ، راه ايشان را به سر ايشان برسان و عادلان را عادل شمرده ، ايشان را بر حسب عدالت ايشان جزا ده.
33 و هنگامي كه قوم اسرائيل به سبب گناه كه به ورزيده باشند به حضور دشمنان خود مغلوب شوند ، اگر به سوي تو بازگشت نموده ، اسم تو را اعتراف نمايند و نزد تو در اين خانه دعا تضر�ع نمايند ،
34 آنگاه از آسمان بشنو و گناه قوم خود ، اسرائيل را بيامرز و ايشان را به زميني كه به پدران ايشان داده اي باز آور. 35 هنگامي كه آسمان بسته شود و به سبب گناهي كه به تو ورزيده باشند باران نبارد ، اگر به سوي اين مكان دعا كنند و اسم تو را اعتراف نمايند و به سبب مصيبتي كه به ايشان رسانيده باشي از گناه خويش بازگشت كنند ،
36 انگاه از آسمان بشنو و گناه بندگانت و قوم خود اسرائيل را بيامرز وايشان را به راه نيكو كه در آن بايد رفت ، تعليم ده و به زمين خود كه آن به قوم خويش براي ميراث بخشيده اي ، باران بفرست.
37 اگر در زمين قحطي باشد و اگر وبا يا باد سموم يا يرقان باشد و اگر ملخ يا ك ِرم� باشد و اگر دشمنان ايشان ، ايشان را در شهرهاي زمين ايشان محاصره نمايند ، هر بلايي يا مرضي كه بوده باشد ،
38 آنگاه هر دعا و هر استغاثه اي كه از هر مرد يا از تمامي قوم تو ، اسرائيل ، كرده شود كه هر يك از ايشان بلاي دل خود را خواهند دانست ، و دستهاي خود را به سوي اين خانه دراز نمايند ،
39 آنگاه از آسمان كه مكان سكونت تو باشد ، بشنو و بيامرز و عمل نموده ، به هركس كه دل او رامي داني به حسب راههايش جزا بده ، زيرا كه تو به تنهايي عارف قلوب جميع بني آدم هستي ،
40 تا آنكه ايشان در تمام روزهايي كه به روي زميني كه به پدران ما داده اي زنده باشند ، از تو بترسند.
275