بودند.
14 و با او ده رئيس ، يعني يك رئيس از هر خاندان آباي از جميع اسباط اسرائيل را كه هر يكي از ايشان رئيس خاندان آباي ايشان از قبايل بني اسرائيل
15 پس ايشان نزد بني رؤبين و بني جاد و نصف سبط م�ن َس�ي به زمين ج ِل ْعاد آمدند و ايشان را مخاطب ساخته ، گفتند: 16 تمامي جماعت خداوند چنين مي گويند: اين چه فتنه است كه برخداي اسرائيل انگيخته ايد كه امروز از متابعت خداوند برگشته ايد و براي خود مذبحي ساخته ، امروز از خداوند متمرد شده ايد ؟
17 آيا گناه فغور براي ما كم است كه تا امروز خود را از آن طاهر نساخته ايم ، اگر چه وبا در جماعت خداوند عارض شد. 18 شما امروز از متابعت خداوند برگشته ايد. و واقع خواهد شد چون شما امروز از خداوند متمرد شده ايد كه او فردا بر تمامي جماعت اسرائيل غضب خواهد نمود.
19 و ليكن اگر زمين ملكي�ت شما نجس است ، پس به زمين ملكي�ت خداوند كه مسكن خداوند در آن ساكن است عبور نماييد ، و در ميان ما ملك بگيريد و از خداوند متمرد نشويد ، و از ما نيز متمرد نشويد ، در اين كه مذبحي براي خود سواي مذبح ي�ه�و�ه خداي ما بنا كنيد.
20 آيا ع�خان بن زار�ح دربارة چيز حرام خيانت نورزيد ؟ پس بر تمامي جماعت اسرائيل غضب آمد ، و آن شخص در گناه خود تنها هلاك نشد.
21 آنگه بني رؤبين و بني جاد و نصف سبط م� َنس�ي در جواب رؤساي قبايل اسرائيل گفتند:
22 ي�ه�و�ه خداي خدايان! ي�ه�و�ه خداي خدايان! او مي داند و اسرائيل خواهند دانست اگر اين كار از راه تمرد يا از راه خيانت بر خداوند بوده باشد ، امروز ما را خلاصي مده ،
23 كه براي خود مذبحي ساخته ايم تا از متابعت خداوند برگشته ، قرباني سوختني و هدية آردي برآن بگذرانيم ، و ذبايح سلامتي برآن بنماييم ؛ خود خداوند بازخواست بنمايد.
24 بلكه اين كار را از راه احتياط و هوشياري كرده ايم ، زيرا گفتيم شايد در وقت آينده پسران شما به پسران ما بگويند شما را با ي�ه�و�ه خداي اسرائيل چه علاقه است ؟
25 چونكه خداوند ُار�د�ن را در ميان ما و شما از بني رؤبين و بني جاد حد گذارده است. پس شما را در خداوند بهره اي نيست و پسران شما پسران ما را از ترس خداوند باز خواهند داشت.
26 پس گفتيم براي ساختن مذبحي به جهت خود تدارك ببينيم ، نه براي قرباني سوختني و نه براي ذبيحه ،
27 بلكه تا در ميان ما و شما و در ميان نسلهاي ما بعد از ما شاهد باشد تا خداوند را به حضور او با قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي خود به جا آوريم ، تا در زمان آينده پسران شما به پسران ما نگويند كه شما را در خداوند هيچ بهره اي نيست.
28 پس گفتيم اگر در زمان آينده به ما و به نسلهاي ما چنين بگويند ، آنگاه ما خواهيم گفت ، مذبح خداوند را ببينيد كه پدران ما ساختند نه براي قرباني سوختني و نه براي ذبيحه ، بلكه تا در ميان ما و شما شاهد باشد.
29 حاشا از ما كه از خداوند متمرد شده ، امروز از متابعت خداوند برگرديم ، و مذبحي براي قرباني سوختني و هدية آردي و ذبيحه سواي مذبح ي�ه�وه ، خداي ما كه پيش روي مسكن اوست ، بسازيم.
30 و چون فينحاس كاهن و سروران جماعت و رؤساي قبايل اسرائيل كه با وي بودند ، سخني را كه بني رؤبين و بني جاد و بني م� َنس�ي گفته بودند ، شنيدند ، در نظر ايشان پسند آمد.
31 و فينحاس بن العازار كاهن به بني رؤبين وبني جاد وبني م� َنس�ي گفت: » امروز دانستم كه خداوند در ميان ماست ، چونكه اين خيانت نورزيده ايد ؛ پس الآن بني اسرائيل را از دست خداوند خلاصي داديد.
32 پس فينحاس بن العازار كاهن و سروران از نزد بني رؤبين و بني جاد از زمين ج ِل ْعاد به زمين كنعان ، نزد بني اسرائيل برگشته ، اين خبر را به ايشان رسانيدند.
33 و اين كار به نظر بني اسرائيل پسند آمد و بني اسرائيل خدا را متبارك خواندند ، و دربارة برآمدن براي مقاتلة ايشان تا زميني را كه بني رؤبين و بني جاد در آن ساكن بودند خراب نمايند ، ديگر سخن نگفتند.
34 و بني رؤبين و بني جاد آن مذبح را عيد ناميدند ، زيرا ميان ما شاهد است كه ي�ه�و�ه خداست.
23 و واقع شد بعد از روزهاي بسيار چون خداوند اسرائيل را از جميع دشمنان ايشان از هر طرف آرامي داده بود ، و يوشع پير و سالخورده شده بود. 2 كه يوشع جميع اسرائيل را با مشايخ ورؤسا و داوران و ناظران ايشان طلبيده ، به ايشان گفت: من پير و سالخورده شده ام.
3 و شما هر آنچه ي�ه�و�ه خداي شما به همة اين طوايف به خاطر شما كرده است ، ديده ايد ، زيرا ي�ه�و�ه خداي شما اوست كه براي شما جنگ كرده است.
188