و واقع شد كه چون يابين ملك حاص ُور اين را شنيد ، نزد يوباب ملك مادون و نزد ملك ش�م�ر�و ن و نزد ملك َا ْخشاف فرستاد ،
2 و نزد ملوكي كه به طرف شمال در كوهستان ، و در عربه ، جنوب ك�ن َّر�وت ، و در هامون و در نافو ْت دور� ، به طرف مغرب بودند ،
3 و نزد كنعانيان به طرف مشرق و مغرب و َاموريان و ح� ّتيان و َف ِر ّزيان و ي�بوسيان در كوهستان ، و ح�و�يان زير ح�ر�مون در زمين م�ص ْف َه. 4 و آنها با تمامي لشكرهاي خود كه قوم بسياري بودند و عدد ايشان مثل ريگ كنارة دريا بود با اسبان و اراربه هاي بسيار بيرون آمدند. 5 و تمامي اين ملوك جمع شده ، آمدند و نزد آبهاي مير�وم در يك جا اردو زدند تا با اسرائيل جنگ كنند.
6 و خداوند به يوشع گفت: از ايشان مترس زيرا كه فردا چنين وقتي جميع ايشان را كشته شده ، به حضور اسرائيل تسليم خواهم كرد ، و اسبان ايشان را پي خواهي كرد ، و ارابه هاي ايشان را به آتش خواهي سوزانيد.
7 پس يوشع با تمامي مردان جنگي به مقابله ايشان نزد آبهاي مير�وم ناگهان آمده ، بر ايشان حمله كردند.
8 و خداوند ايشان را به دست اسرائيل تسليم نمود ، كه ايشان را زدند و تا صيدون بزرگ و م�سر�فوت مايم و تا وادي م�ص ْف َه به طرف شرقي تعاقب كرده ، كشتند ، به حدي كه كسي را از ايشان باقي نگذاشتند.
9 و يوشع به طوري كه خداوند به وي گفته بود ، با ايشان رفتار نموده ، اسبان ايشان را پي كرد و ارابه هاي ايشان را به آتش سوزانيد.
10 و يوشع در آن وقت برگشت ، و حاصور را گرفته ، ملكش را با شمشير كشت ، زيرا حاصور قبل از آن سر جميع آن ممالك بود.
11 و همة كساني را كه در آن بودند به دم شمشير كشته ، ايشان را بالكل هلاك كرد ، و هيچ ذي حيات باقي نماند ، و حاصور را به آتش سوزانيد.
12 و يوشع تمامي شهرهاي آن ملوك و جميع ملوك آنها را گرفت و ايشان را به دم شمشيركشته ، بالكل هلاك كرد به طوري كه موسي بندة خداوند امر فرموده بود.
13 لكن همة شهرهايي كه بر تلهاي خود استوار بودند ، اسرائيل آنها را نسوزانيد ، سواي حاصور كه يوشع آن را فقط سوزانيد. 14 و بني اسرائيل تمامي غنيمت آن شهرها و بهايم آنها را براي خود به غارت بردند ، اما همة مردم را به دم شمشير كشتند ، به حدي كه ايشان را هلاك كرده ، هيچ ذي حيات را باقي نگذاشتند.
15 چنانكه خداوند بندة خود موسي را امر فرموده بود ، همچنين موسي به يوشع امر فرمود و به همين طور يوشع عمل نمود ، و چيزي از جميع احكامي كه خداوند به موسي فرموده بود ، باقي نگذاشت.
16 پس يوشع تمامي آن زمين كوهستان و تمامي جنوب و تمامي زمين جو َشن و هامون و عربه و كوهستان اسرائيل و هامون آن را گرفت. 17 از كوه حال َق كه به سوي س�عير بالا مي رود تا بعل جاد كه در وادي لبنان زير كوه ح�ر�مان است ، و جميع ملوك آنها را گرفته ، ايشان را زد و كشت. 18 و يوشع روزهاي بسيار با اين ملوك جنگ كرد.
19 و شهري نبود كه با بني اسرائيل صلح كرده باشد ، جز ح�و�ياني كه در ج�ب�ع�ون ساكن بودند و همة ديگران را در جنگ گرفتند. 20 زيرا از جانب خداوند بود كه دل ايشان را سخت كند تا به مقابلة اسرائيل درآيند و او ايشان را بالكل هلاك سازد ، و بر ايشان رحمت نشود بلكه ايشان را نابود سازد چنانكه خداوند به موسي امر فرموده بود.
21 و در آن زمان يوشع آمده ، عناقيان را از كوهستان از جبرون و د�بير� و عناب و همة كوههاي يهودا و همة كوههاي اسرائيل منقطع ساخت ، و يوشع ايشان را با شهرهاي ايشان بالكل هلاك كرد.
22 كسي از عناقيان در زمين بني اسرائيل باقي نماند ، ليكن در غزا و ج� ْت و َا ْشد�ود بعضي باقي ماندند.
23 پس يوشع تمامي زمين را برحسب آنچه خداوند به موسي گفته بود ، گرفت ، و يوشع آن را به بني اسرائيل برحسب فرقه ها و اسباط ايشان به ملكي�ت بخشيد و زمين از جنگ آرام گرفت.
12 و اينانند ملوك آن زمين كه بني اسرائيل كشتند ، و زمين ايشان را به آن طرف ا ُر�د�ن به سوي مطلع آفتاب از وادي َار� ُنون تا كوه ح�ر�مون ، و تمامي عربه شرقي را متصرف شدند.
2 س�ي�ح�و ن ملك َاموريان كه در ح� ْشب�ون ساكن بود ، و از ع�ر�وع�ير كه به كناره وادي َار� ُنو ن است ، و از وسط وادي ونصف ج ِل ْعاد تا وادي ي�ب�وق كه سرحد بني ع�م�ون است ، حكمراني مي كرد.
3 و از عربه تا درياي ك� َّنر�وت به طرف مشرق و تا درياي عربه ، يعني بحرالملح به طرف مشرق به راه بيت ي�شيموت و به طرف جنوب زير دامن ف�سجه. 4 و سرحد عوج ، ملك باشان ، كه از بقية رفائيان بود و در ع� ْشتار�وت و َاد�ر�عي سكونت داشت.
5 و در كوه ح�ر�مون و س� ْل َخه و تمامي باشان تا سرحد ج�ش ُوريان و م�ع�كيا ن و بر نصف ِج ْلعاد تا سرحد س�ي�ح�ون ، ملك ح� ْشب�و ن حكمراني مي كرد. 6 اينها را موسي بندة خداوند و بني اسرائيل زدند ، و موسي بندة خداوند آن را به رؤبينيان و جاديان و نصف سبط م� َنس�ي به ملكي�ت داد.
178