18 داوران وسروران در جميع دروازه هايي كه ي�ه�و�ه ، خدايت ، به تو مي دهد برحسب اسباط خود برايت تعيين نما ، تا قوم را به حكم عدل ، داوري نمايند.
19 داوري را منحرف مساز و طرفداري منما و رشوه مگير ، زيراكه رشوه چشمان حكما را كور مي سازد و سخنان عادلان را كج مي نمايد. 20 انصاف كامل را پيروي نما تا زنده ماني و زميني را كه ي�ه�و�ه خدايت به تو مي دهد ، مالك شوي.
21 اشيره هاي از هيچ نوع درخت نزد مذبح ي�ه�و�ه ، خدايت ، كه براي خود خواهي ساخت غرس منما.
22 و ستوني براي خود نصب مكن زيرا ي�ه�و�ه خدايت آن را مكروه مي دارد.
17 1 گاو يا گوسفندي كه درآن عيب يا هيچ چيزبد باشد ، براي ي�ه�و�ه خداي خود منما ، چونكه آن ، نزد ي�ه�و�ه خدايت مكروه است.
2 اگر درميان تو ، در يكي از دروازه هايت كه ي�ه�و�ه خدايت به تو مي دهد ، مرد يا زني پيدا شود كه در نظر ي�ه�و�ه ، خدايت ، كار ناشايسته نموده ، از عهد او تجاوز كند ،
3 و رفته خدايان غير را عبادت كرده ، سجده نمايد ، خواه آفتاب يا ماه يا هريك از جنود آسمان كه من امر نفرموده ام ، 4 و از آن اطلاع يافته ، بشنوي ، پس نيكو تفحص كن ، و اينك اگر راست و يقين باشد كه اين رجاست در اسرائيل واقع شده است. 5 آنگاه آن مرد يا زن را كه اين كار بد را در دروازه هايت كرده است ، بيرون آور ، و آن مرد يا زن را با سنگها سنگسار كن تا بميرند. 6 از گواهي دو يا سه شاهد ، آن شخصي كه مستوجب مرگ است كشته شود ، از گواهي يك نفر كشته نشود.
7 او ًلا دست شاهدان بجهت كشتنش براو افراشته شود ، و بعد از آن ، دست تمامي قوم ، پس بدي را از ميان خود دور كرده اي.
8 اگر درميان تو امري كه حكم بر آن مشكل شود بظهور آيد ، درميان خون و خون ، و درميان دعوي و دعوي ، و درميان ضرب و ضرب ، از مرافعه هايي كه در دروازه هايت واقع شود ، آنگاه برخاسته ، به مكاني كه ي�ه�و�ه ، خدايت ، برگزيند ، برو.
مكن.
9 و نزد لاويان كهنه و نزد داوري كه در آن روزها باشد رفته ، مسألت نما و ايشان تو را از فتواي قضا مخبر خواهند ساخت.
10 و برحسب فتوايي كه ايشان از مكاني كه خداوند برگزيند ، براي تو بيان مي كنند ، عمل نما و هوشيار باش تا موافق هر آنچه به تو تعليم دهند ، عمل نمايي.
11 موافق مضمون شريعتي كه به تو تعليم دهند ، و مطابق حكمي كه به تو گويند ، عمل نما ، از فتوايي كه براي تو بيان مي كنند به طرف راست و چپ تجاوز
12 و شخصي كه از روز تكبر رفتار نمايد ، و كاهني را كه به حضور ي� ه�و� ه ، خدايت ، به جهت خدمت در آنجا مي ايستد يادآور را گوش نگيرد ، آن شخص كشته شود. پس بدي را از ميان اسرائيل دور كرده اي.
13 و تمامي قوم چون اين را بشنوند ، خواهند ترسيد و بار ديگر از روي تكبر رفتار نخواهند نمود. 14 چون به زميني كه ي�ه�و�ه ، خدايت ، به تو مي دهد ، داخل شوي و در آن تصرف نموده ، ساكن شوي و بگويي مثل جميع امت هايي كه به اطراف منند پادشاهي بر خود نصب نمايم ،
15 البته پادشاهي را كه ي�ه�و�ه خدايت برگزيند بر خود نصب نما. يكي از برادرانت را بر خود پادشاه بساز ، و مردي بيگانه اي را كه از برادرانت نباشد ، نمي تواني برخود مسلط نمايي.
16 ليكن او براي خود اسبهاي بسيار نگيرد ، و قوم را به مصر پس نفرستد ، تا اسبهاي بسيار براي خود بگيرد ، چونكه خداوند به شما گفته است بار ديگر به آن راه برنگرديد.
17 و براي خود زنان بسيار نگيرد ، مبادا دلش منحرف شود ، و نقره و طلا براي خود بسيار زياده نيندوزد. 18 و چون بر تخت مملكت خود بنشيند ، نسخة اين شريعت را از آنچه از آن ، نزد لاويان كهنه است براي خود در طوماري بنويسد.
19 و آن نزد او باشد و همة روزهاي عمرش آن را بخواند ، تا بياموزد كه از ي�ه�و�ه خداي خود بترسد ، و همة كلمات اين شريعت و اين فرايض را نگاه داشته ، بعمل آورد.
20 مبادا دل او بر برادرانش افراشته شود ، و از اين اوامر به طرف چپ يا راست منحرف شود ، تا آنكه او و پسرانش در مملكت او درميان اسرائيل روزهاي طويل داشته باشند.
18 1 لاويان كهنه و تمامي سبط لاوي را حص ّه و نصيبي با اسرائيل نباشد. هداياي آتشين خداوند و نصيب او را بخورند.
2 پس ايشان درميان برادران خود نصيب نخواهند داشت. خداوند نصيب ايشان است ، چنانكه به ايشان گفته است.
3 و حق كاهنان از قوم ، يعني از آناني كه قرباني ، خواه از گاو و خواه از گوسفند مي گذرانند ، اين است كه دوش و دو بناگوش و شكمبه را به كاهن بدهند. 4 و نوبر غله و شيره و روغن خود و او ْل چين پشم گوسفند خود را به او بده ،
153