3 آنگاه از شراب و مسكرات بپرهيزد و سركة شراب و سركة مسكرات را ننوشد ، و هيچ عصير انگور ننوشد ، و انگور تازه يا خشك نخورد. 4 و تمام ايام از هر چيزي كه از تاك انگور ساخته شود ، از هسته تا پوست نخورد.
5 و تمام ايام نذر تخصيص او ، ا ُست ُره بر سر او نيايد ، و تا انقضاي روزهايي كه خود را براي خداوند تخصيص نموده است ، مقدس شده ، گيسهاي موي سر خود را بلند دارد.
6 و تمام روزهايي كه خود را براي خداوند تخصيص نموده است ، نزديك بدن ميت نيايد.
7 براي پدر و مادر و برادر و خواهرخود ، هنگامي كه بميرند خويشتن را نجس نسازد ، زيراكه تخصيص خدايش بر سر وي مي باشد. 8 تمامي روزهاي تخصيصش براي خداوند مقدس خواهد بود.
9 و اگر كسي دفع ت ًا ناگهان نزد او بميرد ، پس سر خود را در روز طهارت خويش بتراشد ، يعني در روز هفتم آن را بتراشد.
10 و در روز هشتم دو فاخته يا دو جوجة كبوتر نزد كاهن به در خيمة اجتماع بياورد.
11 و كاهن يكي را براي قرباني گناه و ديگري را براي قرباني سوختني گذرانيده ، براي وي كفاره نمايد ، از آنچه به سبب ميت ، گناه كرده است ؛ و سر او را در آن روز تقديس نمايد.
12 و روزهاي تخصيص خود را براي خداوند از نو تخصيص نمايد ، و برة نرينة يك ساله براي قرباني جرم بياورد. ليكن روزهاي اول ساقط خواهد بود ، چونكه تخصيصش نجس شده است.
13 اين است قانون نذيره ، چون روزهاي تخصيص او تمام شود ، آنگاه او را نزد دروازة خيمة اجتماع بياورند. 14 و قرباني خود را براي خداوند بگذراند ، يعني يك برة نرينة يك سالة بي عيب بجهت قرباني سوختني ، و يك برة ماده يك سالة بي عيب بجهت قرباني گناه ، و يك قوچ بي عيب بجهت ذبيحة سلامتي.
15 و يك سبد نان فطير يعني �گرده هاي آرد نرم سرشته شدة با روغن ، و قرصهاي فطير مسح شده با روغن ، و هدية آردي آنها و هدية ريختني آنها.
16 و كاهن آنها را به حضور خداوند نزديك آورده ، قرباني گناه و قرباني سوختن ِي او را بگذراند.
17 و قوچ را با سبد نان فطير بجهت ذبيحة سلامتي براي خداوند بگذراند ، و كاهن هدية آردي و هدية ريختني او را بگذراند. 18 و آن نذيره سر تخصيص خود را نزد در خيمة اجتماع بتراشد ، و موي سر تخصيص خود را گرفته ، آن را بر آتشي كه زير ذبيحة سلامتي است بگذراند.
بگذارد.
19 و كاهن س�ردست بريان شدة قوچ را با يك گ�رده فطير از سبد و يك قرص فطير گرفته ، آن را بر دست نذيره ، بعد از تراشيدن سر تخصيصش
20 و كاهن آنها را بجهت هدية جنبانيدني به حضور خداوند بجنباند ، اين با سينة جنبانيدني و ران افراشتني براي كاهن ، مقدس است. و بعد از آن نذيره شراب بنوشد.
7
21 اين است قانون نذيره اي كه نذر بكند و قانون قرباني كه بجهت تخصيص خود براي خداوند بايد بگذراند ، علاوه بر آنچه دستش به آن مي رسد موافق نذري كه كرده باشد ، همچنين برحسب قانون تخصيص خود ، بايد بكند .»
22 و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت:
23 هارون و پسرانش را خطاب كرده ، بگو: به اينطور بني اسرائيل را بركت دهيد و به ايشان بگوييد: 24 يهوه تو را بركت دهد و تو را محافظت نمايد.
25 يهوه روي خود را بر تو تابان سازد و بر تو رحمت كند. 26 يهوه روي خود را بر تو برافرازد و تو را سلامتي بخشد.
27 و نام مرا بر بني اسرائيل بگذارند ، و من ايشان را بركت خواهم داد.
1 و در روزي كه موسي از برپا داشتن مسكن فارغ شده و آن را مسح نموده و تقديس كرده و تمامي اسبابش را و مذبح را با تمامي اسبابش مسح كرده و تقديس نموده بود ،
2 سروران اسرائيل و رؤساي خاندان آباي ايشان هديه گذرانيدند. و اينها رؤساي اسباط بودند كه بر شمرده شدگان گماشته شدند.
3 پس ايشان بجهت هدية خود ، به حضور خداوند شش ارابة سر پوشيده و دوازده گاو آوردند ، يعني يك ارابه براي دو سرور ، و براي هر نفري يك گاو ، و آنها را پيش روي مسكن آوردند. 4 و خداوند موسي را خطاب كرده ، گفت:
5 اينها را از ايشان بگير تا براي بجا آوردن خدمت خيمة اجتماع به كار آيد ، و به لاويان به هر كس به اندازة خدمتش تسليم نما. 6 پس موسي ارابه ها و گاوها را گرفته ، آنها را به لاويان تسليم نمود.
7 دو ارابه و چهار گاو به بني ج�رشون ، به اندازة خدمت ايشان تسليم نمود.
8 و چهار ارابه و هشت گاو به بني م�راري ، به اندازة خدمت ايشان ، به دست ايتامار بن هارون كاهن تسليم نمود.
107