این جدایی شناخته شده نیست. وقتی می گوییم خدا به بعضی از افراد برتری داده است ، به این معناست که روابط بین انسان ها و خدا متفاوت است. بعضی از این روابط مطلوب بوده ولی بعضی دیگر اینگونه نیستند. چه رابطهء مطلوب دیگری بجز قدوسیت وجود دارد ؟ چه رابطه ای بهتر از رابطهء بین انسانِ بخشیده شده و خدایی که حضور او به معنای خوبی ، رحمت و حقیقت است وجود دارد ؟ در اشعیا( 57) 15: اینگونه نوشته شده است: " او که عالی و بلند است و اسم او قدوس است در مکان عالی و مقدس با کسی که روح افسرده و متواضع دارد ساکن است ". این تصویر از مردان و زنانی که روحی افسرده و متواضع دارند و در روح خدا ساکن می شوند اتفاق خواهد افتاد ، اما بدون قدوسیت این امر ممکن نیست.
درباره ما چطور ؟
زمانیکه به کلام انجیل پاسخ مثبت می دهیم ، این کار برای ما تعهداتی در زندگی روزمره به ارمغان می آورد. همانند قوم اسرائیل ما نیز باید هر روز در زندگی ، خود را وقفِ خدا کنیم. خدا می خواهد ما قدوس باشیم و این قدوسیت باید در تمامی اعمال مان نفود کرده و به روابط مان رنگی تازه دهد. ما به پادشاهی خدا و دریافت زندگی جاودان دعوت شده ایم. ما قوم جدید اسرائیل برای خدا می باشیم. ما نه تنها با یکدیگر ، بلکه با خدایی که قدوس و آفریننده تمام زمین است ، رابطه ای تازه برقرار کرده ایم. آیا نباید به خاطر چنین دعوتی از سوی خدا سپاسگزار باشیم ؟ در نامه ای که پولس بصورت مستقیم به قرنتیان نوشت( 2 قرنتیان
14-18: 6 را بخوانید(، در تعهدات فردی و گروهی در دعوت خدا و به خصوص در رابطه با " هیکل( معبد) خدا " به ما تاکید می کند و می گوید: باید پاک بوده و زندگی مقدسی داشته باشید. بنابر این:
" خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر سازیم و قدوسیت را در خدا ترسی به کمال رسانیم "( 2 قرنتیان(. 1: 7 ولی عملا چطور می توانیم تمامی نقص ها و نجاسات جسم و روح انسانی خود را پاک سازیم ؟ این آیه را به خاطر داشته باشیم:
" نه هر که مرا خداوند ، خداوند گوید داخل ملکوت آسمان گردد ، بلکه آنکه اراده پدر مرا که در آسمان است بجا آورد "
( متی.) 21: 7 مثالِ عیسی مسیح
هنگامی که عیسی مسیح در میان انسان ها زندگی می کرد ، او با گناهکاران بود و بخاطر آنها مُرد ، اما او هرگز گناهی نکرد. او مقدس ، بی ضرر ، جدا شده از گناهکاران و با توجه به روش زندگیش ، انسانی پاک بود. هیچ شخصی نتوانست او را محکوم به گناه کرده و یا خطایی از او ببیند. او کاملترین انسان بود. مثالی که از عیسی مسیح و از قدوسیت او گفته شد به این دلیل است که ما نیز باید هماننند او رفتار کنیم و راه او را ادامه دهیم. او همانند ما با نقص ها و موانعی شروع کرد. اما توانست با فداکاری در راستای خدمت به خدا و با قدوسیت و قربانی کردن خود بعنوان یک قربانی زنده بر تمامی آن موانع غلبه کند. با توجه به شادی پیش رو و با امید به شریک شدن در قدوسیتِ جاودانِ خدا ، و اینکه مبادا در افکار خود ضعیف و خسته شویم ، بیایید به او توجه کنیم و او را که قدوسِ خدا و کامترین شخص در اجرای اراده خداست را با اجرای مراسم نان و شراب به یاد آوریم.
Brother Vic Aucott: Nottingham, U. K. 05.06.18