جزو «بیست و دو» درس آموزشی از کتاب مقدّس «عیسی مسیح؛ راهنما؛معلم وسرور ما» | Page 3

‫کند‪.‬‬ ‫کمک‬ ‫پادشاهیش‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫مسیرمان‬ ‫در‬ ‫ما‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫شویم‪.‬‬ ‫او‬ ‫شبیه‬ ‫بیشتر‬ ‫بتوانیم‬ ‫تا‬ ‫کند‬ ‫کمک‬ ‫ما‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫راهنمایی‬ ‫را‬ ‫ما‬ ‫تا‬
‫دهیم‪.‬‬ ‫انجام‬ ‫را‬ ‫کار‬ ‫همین‬ ‫باید‬ ‫نیز‬ ‫ما‬ ‫و‬ ‫پرستیدند‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫شاگردان‬
‫)‪.‬‬ ‫‪17‬‬ ‫‪:‬‬ ‫‪28‬‬ ‫(متی‬ ‫"‬ ‫کردند‬ ‫شک‬ ‫بعضی‬ ‫لیکن‬ ‫نمودند‪.‬‬ ‫پرستش‬ ‫دیدند‪،‬‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫چون‬ ‫و‬ ‫"‬
‫(متی‬ ‫"‬ ‫است‬ ‫شده‬ ‫داده‬ ‫من‬ ‫به‬ ‫زمین‬ ‫بر‬ ‫و‬ ‫آسمان‬ ‫در‬ ‫قدرت‬ ‫تمامی‬ ‫گفت‪:‬‬ ‫کرده‪،‬‬ ‫خطاب‬ ‫بدیشان‬ ‫آمده‪،‬‬ ‫پیش‬ ‫عیسی‬ ‫پس‬ ‫"‬
‫)‪.‬‬ ‫‪18‬‬ ‫‪:‬‬ ‫‪28‬‬
‫باید‬ ‫پس‬ ‫‪.‬‬ ‫دارد‬ ‫را‬ ‫قدرت‬ ‫این‬ ‫نیز‬ ‫گردد‬ ‫باز‬ ‫ه‬ ‫زمانیک‬ ‫‪،‬‬ ‫آینده‬ ‫در‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫پدر‬ ‫نزد‬ ‫او‬ ‫که‬ ‫حال‬ ‫‪.‬‬ ‫بود‬ ‫شده‬ ‫عطا‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫قدرت‬ ‫تمامی‬ ‫پس‬
‫اینکه‬ ‫از‬ ‫قبل‬ ‫نکنیم؟‬ ‫را‬ ‫کار‬ ‫این‬ ‫االن‬ ‫چرا‬ ‫اما‬ ‫بپرستیم‪.‬‬ ‫پادشاهمان‬ ‫بعنوان‬ ‫بازگشتش‬ ‫زمان‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫توانیم‬ ‫می‬ ‫که‬ ‫باشیم‬ ‫خوشحال‬
‫الئودیکیه‬ ‫به‬ ‫خود‬ ‫نامه‬ ‫همچنین‬ ‫و‬ ‫‪.‬‬ ‫"‬ ‫باشم‬ ‫می‬ ‫شما‬ ‫همراه‬ ‫عالم‬ ‫انقضای‬ ‫تا‬ ‫روزه‬ ‫هر‬ ‫من‬ ‫اینک‬ ‫"‬ ‫گفت‪:‬‬ ‫کند‬ ‫صعود‬ ‫آسمان‬ ‫به‬ ‫عیسی‬
‫رسانید‪.‬‬ ‫پایان‬ ‫به‬ ‫دعوت‬ ‫همین‬ ‫با‬ ‫خوانیم)‬ ‫می‬ ‫مکاشفه‬ ‫کتاب‬ ‫در‬ ‫(که‬ ‫نیز‬ ‫را‬
‫خواهم‬ ‫شام‬ ‫وی‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫آمد‬ ‫خواهم‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫نزد‬ ‫به‬ ‫کند‪،‬‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫بشنود‬ ‫مرا‬ ‫آواز‬ ‫کسی‬ ‫اگر‬ ‫کوبم؛‬ ‫می‬ ‫ایستاده‬ ‫در‬ ‫بر‬ ‫اینک‬ ‫"‬
‫و‬ ‫یافتم‬ ‫غلبه‬ ‫من‬ ‫چنانکه‬ ‫بنشیند‪،‬‬ ‫من‬ ‫با‬ ‫من‬ ‫تخت‬ ‫بر‬ ‫که‬ ‫داد‬ ‫خواهم‬ ‫وی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫این‬ ‫آید‪،‬‬ ‫غالب‬ ‫آنکه‬ ‫‪.‬‬ ‫من‬ ‫با‬ ‫نیز‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫خورد‬
‫)‪.‬‬ ‫‪21‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪20‬‬ ‫‪:‬‬ ‫‪3‬‬ ‫(مکاشفه‬ ‫"‬ ‫نشستم‬ ‫او‬ ‫تخت‬ ‫بر‬ ‫خود‬ ‫پدر‬ ‫با‬
‫مان‬ ‫معلم‬ ‫و‬ ‫استاد‬ ‫راهنما‪،‬‬ ‫و‬ ‫شود‬ ‫زندگیمان‬ ‫وارد‬ ‫مسیح‬ ‫عیسی‬ ‫سرورمان‬ ‫دهیم‬ ‫اجازه‬ ‫و‬ ‫کنیم‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫در‬ ‫بیایید‬ ‫زیبایی‪.‬‬ ‫دعوت‬ ‫چه‬
‫باشد‪.‬‬