آدم) اسمی که خدا براي اولین انسان معین کرده بود( در باغ می گشت. از جانب خدا به او گفته شده بود که او می تواند از هر نوع میوه اي که دوست دارد بخورد ، بجز از یک درخت ، که " درخت شناخت نیک و بد " نامیده می شد... خدا به او اخطار داد: " اگر از میوه آن بخوري ، مطمئن باش خواهی مرد ") پیدایش باب ، 2 آیۀ). 17
آدم تنها حیوانات را براي مصاحبت داشت و آنها نمی توانستند آنطور که او می تواند فکر کنند. " شایسته نیست آدم تنها بماند. باید براي او یار مناسبی به وجود آورم ") پیدایش باب ، 2 آیۀ). 18
او تنها شد ، و خدا فرمود:
در آیات 21 تا 23 خواهید خواند که چگونه خدا آدم را به خواب برد و یکی از دنده هاي او را گرفت ، و آنرا به شکل یک زن تبدیل کرد. کسی که با آدم باشد و در زندگی او شریک شود.
آدم و حوا فرمان خدا را زیر پا گذاشتند
حالا پیدایش ، باب ، 3 آیۀ 13-1 را بخوانید و ببینید که چگونه اولین زن یعنی حوا ، فرمان خدا را با گوش دادن به حرف مار ، زیر پا گذاشت و چگونه آدم از فرمان خدا سرپیچی کرد.
با سرپیچی از فرمان خدا ، آنها مرتکب گناه شدند ، و همانطور که از قبل دیدیم ، مزد گناه ، مرگ است. آدم و حوا نیز این را می دانستند ، زیرا خدا به آنها گفته بود: " زیرا اگر از میوه آن بخوري ، مطمئن باش خواهی مرد ") پیدایش ، باب2 ، آیۀ). 17
مجازات
مار بخاطر این که باعث دردسر شده بود ، مجازات شد. آدم و حوا به مرگ محکوم شده و از باغ عدن بیرون رانده شدند. هرچند که آنها براي مدتی طولانی بعد از این اتفاق زندگی کردند ، اما آدم و همسرش مرگ را بوجود آوردند و آنها نیز درست مثل ما دچار خستگی ، بیماري ، پیري و مرگ شدند. کلام خدا قطعی بود "... و سرانجام به همان خاکی باز خواهی گشت که از آن گرفته شدي ؛ زیرا تو از خاك سرشته شدي و به خاك هم برخواهی گشت ") پیدایش ، باب ، 3 آیۀ). 19
حتماً به یاد دارید که چگونه خدا آدم را خلق کرد ، او " و در بینی وي روح حیات دمید ، و آدم نَفَس زنده شد ") پیدایش ، باب
، 2 آیۀ). 7 همۀ انسانها " نَفَسِ زنده " هستند ، اما زمانی که از تنفس می ایستند ، زندگی آنها از بین می رود و " نفس مرده " می شوند.
همانگونه که نویسندة کتاب جامعه می گوید: " از آنرو که زندگان می دانند که باید بمیرند ، اما مردگان هیچ نمی دانند و براي. ایشان دیگر اجرت نیست چونکه ذکر ایشان فراموش میشود هم محبت و هم نفرت و حسد ایشان ، حال نابود شده است و دیگر تا به ابد براي ایشان از هر آنچه زیر آفتاب کرده میشود ، نصیبی نخواهد بود.") جامعه ، باب ، 9 آیۀ 6-5).
یا همانگونه که ما در مزمور ، 146 آیۀ 4-3 می خوانیم " بر رؤسا توکل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست. روح او بیرون می رود و او به خاك خود بر می گردد و در همان روز فکرهایش نابود می شود."
گناه و مرگ در جهان پولس رسول به ما در درك چگونگی تأثیر این موضوع بر زندگی ما کمک می کند. او در رومیان ، باب ، 5 آیۀ 12 می گوید: " وقتی آدم گناه کرد ، گناه او تمام نسل بشر را آلوده ساخت و باعث شیوع مرگ در سراسر جهان شد. در نتیجه ، همه چیز دچار فرسودگی و تباهی گشت ، چون انسانها همه گناه کردند ".
34