Արծրուն Պեպանյանի գրքեր ԱՆԿՈՒՄ, ԹԵ ՎԵՐԵԼՔ | Page 27

սրտանց ծառայելու և նրա հանդեպ անշեղ հավատարմության մեջ էր: Երկրորդ համաշխարհայինում պարտությունից հետո այս տեսությունները երկրների արգելվեցին կողմից: խոսակցությունները տնտեսական Ազգային չէին ողջունվում, առավելագույն կուլտուրական Ճապոնիան տերության օկուպացրած գաղափարի շեշտը դրվում հաջողությունների համբավ ձեռք շուրջ էր հասնելու, բերելու վրա: Տնտեսական հաջողություններ ունենալուց հետո, 1960-70 թթ., դժգոհություններ առաջացան համաշխարհային բավարար ճանաչում չունենալու պատճառով: Պարտված երկրի կտրուկ վերածնունդը իմաստավորման կարիք էր զգում: Եվ ստեղծվեց ,,Ուսմունք ճապոնացիների մասին,,-ը, որի շրջանակներում սռաջացան երեք տեսություններ՝ ,,բրնձի քաղաքակրթության,, , ,,խմբայնության,, Այդ և ,,ճապոնական տեսությունների արյան,, մասին: գաղափարախոսները իրենց հայրենակիցներին առաջարկում էին իրենց նույնականացնել ,,բրնձի քաղաքակրթության,, հետ, որը մյուսներից լավը կամ վատը չէ, բայց և այնպես էականորեն տարբերվում է մյուսներից, հետևապես ուրույն է: Գյուղատնտեսության յուրահատկությունից ելնելով, որը կապված լինելով բրնձի աճեցման հետ, պահանջում էր մեծ թվով մարդկանց համակարգված գործողություններ, առաջացավ ,,խմբայնության,, տեսությունը, ի հակադրություն եվրոպական ինդիվիդուալիստական քաղաքակրթության: ,,Խմբայնությունը,, ընկալվում էր որպես ճապոնացիների բնութագրիչ հատկանիշ 27