Кутија 6.4
Кутија 6.4 Лоцирање, проценка на обемот и микро-планирање
Мапирање и проценка на големина е мулти-фаза, фокусирајќи се на локално ниво за да се прилагодат на информации да го направат точно лоцирањето.( Види Графикон 6.5.) Лоцирањето треба секогаш да се прави дискретно, така што нема да привлече непотребно внимание.
Прв дел:“ Каде во земјата се случува значителена сексуалната работа?” да се утврди каде треба да се воспостават услуги, планери на централно ниво. Прво мора да се разбере каде се наоѓаат сексуалните работници. Оваа информација може да се добијат преку интервјуа со полицијата во урбаните средини, здравствената заштита, како и претставници на индустрии, кои привлекуваат голем број на машки работници( изградба, сезонско земјоделството, итн). Приближен број на сексуални работници треба да се добие одделно за секоја област, со цел да се фокусираат интервенции со почетокот во локациите со најголем број.
Втор дел:“ Колку сексуални работници работат во оваа општина / површина и каде?” Кога општото географско подрачје е познато, може да се направи подетална проценка и мапирање на локациите. Оваа вежба може да биде адаптација на методот на локација( Приоритети за локална контрола за СИДА напори да се видиво Дел 6.8) или да учествува ва оценување на сајтот, во зависност од нивото на вклученост на сексуалните работници во процесот на процена и мапирање.
• Прва фаза: Локални клучни информатори( полиција, таксисти, работниците во невладини, камионџии) се интервјуирани за да се одреди каде сексуалните работници ги услужуваат клиентите. Сексуалните работници кои се подготвени да помогнат, исто така може да се вработат за да помогнат во градење на листа од сајтови, каде што се бара сексуалната работа.
• Втора фаза: локации идентификувани или опишани од страна на повеќе информатори какошто голем број на сексуални работници работат е цел на понатаможно истражување. Детални информации сe извлекуваат од сексуални работници за бројот на сексуалните работници од работноцо време од денот, одредени места каде сексуалните работници се собираат и дополнителни области во близина на местото на работа каде што може да се најдат други сексуални работници.( Целта на барање за дополнителни локации е да се најдат непознати сајтови не се идентификувани од страна на клучните информатори во првата фаза.)
> Во зависност од односот со пошироката заедница I сексуална работа во областа, резултатите може да бидат потврдени со презентирање и разговор со заедницата.
> Мапите кои покажуваат локални знаменитости и работни сексуални локации можат да се подготват, или на хартија или со користење на електронска опрема, какви што се системите за глобално позиционирање( GPS) или географски информациски системи( ГИС).( Овие информација треба да се чуваат строго доверливо, бидејќи има потенцијалот за сериозна штета доколку проведувачите на законот добијат пристап до него и го злоупотребат.) Програмата ги користи овие информации во тесна соработка со заедницата за да се одлучи каде се точките за услуга, како што се безбедните простори( центрите за достава) и клиниките. Други клиники може да се наведат и одбележат за да се воспостави упатување кон нив. Дизајнот на програмата е дополнително усовршен и информиран од страна на сексуалните работници кои опишуваат локации, часови, навики и други информации кои утврдуваат кога, каде и како се обезбедени и спроведени услугите..
Трет дел:“ Кои се сексуалните работници и кој е нивниот ризикот и ранливост?” Во оваа фаза, мапите за социјалната мрежа се користат за да се идентификува кој може да се до фати од страна на индивидуалните теренски работници на заедницата. Понатаму, да информира за локалното планирање, вклучувајќи ги и вредностите и параметрите на сексуалениот работник. Сите детали можат да се најдат во поглавје 3, Дел 3.2.2 дел А.
197