«Ψυχολογία :έρευνα & εφαρμογές»
Νοέμ, 2019
Tόμος 2, Τεύχος 5, ISSN: 2623- 3673
της οπτικής μνήμης και της εκτελεστικής λειτουργίας ως
ενδοφαινοτύπων [380]. Μια άλλη μελέτη ανέφερε ότι τα IQ ήταν
παρόμοια με των μαρτύρων [30], ενώ, αντιθέτως, μια άλλη μελέτη
ανέφερε την ύπαρξη γενικού και μη ειδικού ελλείμματος στο IQ, με
κάποια έκδηλη επίπτωση στην προφορική ρευστότητα [59]. Πιο
πρόσφατα δεδομένα, υποδεικνύουν μεγαλύτερη απόκλιση μεταξύ
λεκτικού και μη λεκτικού IQ στις οικογένειες ασθενών με ΔΔ
συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες, ωστόσο τα αποτελέσματα αυτά
ήταν ασύμβατα με προηγούμενα ευρήματα [356]. Αναφέρεται
επίσης έλλειμμα στην ψυχοκινητική ταχύτητα [52, 70, 143, 391] και
ενώ μελέτες υποδηλώνουν μείωση της συγκέντρωσης [392], άλλοι
συγγραφείςδιαπίστωσαν ότι η μείωση αφορά μετατόπιση, αλλά όχι
διατήρηση της προσοχής (συγκέντρωση) [98, 393, 394]. Μια
μελέτη διαπίστωσε έλλειμμα στην καθυστερημένη ανάκληση σε
επαρκώς μορφωμένα αδέλφια με υψηλό δείκτη νοημοσύνης [395].
Η βιβλιογραφία προτείνει επίσης την ύπαρξη δυσλειτουργίας στη
συγκέντρωση, στην οπτικο-χωρική δηλωτική μνήμη [392] , στη
λεκτική μνήμη εργασίας [396] , και στην προφορική [70, 143, 391,
397] , στην οπτική μνήμη [195] και στην ακουστική προφορική
μάθηση [398] στη μνήμη εργασίας [39 9] και στον τομέα των
εκτελεστικών λειτουργιών [52, 70, 143, 391, 396, 400].
Υπάρχει μία έκθεση σχετικά με την αυξημένη συναισθηματική
παρεμβαση όσον αφορά τις πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση, η
οποία ωστόσο περιέχει μεροληψία [401]. Οι νέοι σε κίνδυνο
παρουσιάζουν περισσότερα σφάλματα κατά τον εντοπισμό των
συναισθημάτων του προσώπου και το μέγεθος της έλλειψης είναι
παρόμοιο με αυτό που παρατηρήθηκε σε ασθενείς με ΔΔ [243] ,
ωστόσο μια άλλη μελέτη δεν κάνει λόγο για έλλειμμα ούτε σε
ασθενείς με ΔΔ ούτε σε συγγενείς πρώτου βαθμού [257] . Είναι
ενδιαφέρον ότι, παρά τη γενική φυσιολογική νευρονοητική
λειτουργία, μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους διακριτή
δυσλειτουργία στους συγγενείς πρώτου βαθμού των ασθενών με
ΔΔ. Μια μελέτη η οποία χρησιμοποίησε την δοκιμασία της L-
τρυπτοφάνης έδειξε ότι εμφανίζεται έλλειμμα στους συγγενείς
ασθενών με ΔΔ σε σύγκριση με τους συγγενείς μαρτύρων στη
μνήμη, την εστιασμένη και διχασμένη προσοχή και την
ψυχοκινητική απόδοση. Επιπρόσθετα, οι συγγενείς των ασθενών
με ΔΔ-I παρουσίασαν χειρότερες επιδόσεις από τους συγγενείς
των ασθενών με ΔΔ-II [402, 403].
10.4. Ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις
Συνολικά, η βιβλιογραφία υποστηρίζει την ιδέα ότι το έλλειμμα
στην εκτελεστική λειτουργία θα μπορούσε να αποτελέσει
ενδοφαινότυπο για την ΔΔ, ιδίως όσον αφορά τις ψυχωτικές
περιπτώσεις. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία, τα οποία
αμφισβητούν τη χρησιμότητα συγκεκριμένων εκτελεστικών
λειτουργιών, συμπεριλαμβανομένου του γνωστικού ελέγχου κατά
την ανάκτηση της μνήμης σε περίπτωση επεισοδίου [397], της
αναστολής της απόκρισης [383] και της μετατόπισης του
γνωστικού συνόλου [393]. Επίσης, αν και αναφέρεται εκτεταμένη