ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - Έρευνα και Εφαρμογές ΤΕΥΧΟΣ 4o | Page 49

ΙSSN: 2623- 3673 Φεβρουάριος, 2019 Ψυχολογία :έρευνα & εφαρμογές 1.4 Επικοινωνιακή παρέμβαση Τα περισσότερα άτομα με σύνδρομο Rett δεν θα αναπτύξουν λειτουργικές λεκτικές δεξιότητες. Έτσι, για αυτόν τον πληθυσμό, η εφαρμογή των εξατομικευμένων προγραμμάτων παρέμβασης με σκοπό την επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων. Ο εθελοντικός έλεγχος των χεριών είναι συνήθως περιορισμένος εξαιτίας σοβαρών δυσκολιών με την απραξία. Πολλά άτομα με σύνδρομο Rett χρησιμοποιούν μη τυπικές συμπεριφορές για επικοινωνία. Ορισμένες από τις συμπεριφορές που πρέπει να επιδιωχθούν είναι: φωνητικές ενέργειες, γέλιο, κλάμα, βλέμμα ματιών, κίνηση του κεφαλιού ή του σώματος. Αυτές οι μη τυπικές συμπεριφορές συχνά περιγράφονται ως προγλωσσικοί, επειδή δεν πληρούν τα κριτήρια για συμβολική επικοινωνία, αλλά εάν αναγνωριστούν ως επικοινωνιακές ή δυνητικά επικοινωνιακές, μπορεί να διαμορφωθεί μια νόμιμη συμβολική πράξη. Ο εταίρος επικοινωνίας, κάποιος που είναι εξοικειωμένος με το σύνδρομο, μπορεί να παρέχει μια πληθώρα πληροφοριών σχετικά με τα ενδιαφέροντα και να σας βοηθήσει να ερμηνεύσετε τη σημασία αυτών των συμπεριφορών (Djukic et.al.,2012). Ως ακόμα ένα υποσχόμενο πεδίο για εδραίωση επικοινωνιακών αλλά και μαθησιακών δεξιοτήτων φαίνεται να είναι η χρήση της εικονικής διδασκαλίας. Ειδικότερα, η εν λόγω θεραπευτική και μαθησιακή διδασκαλία διαπιστώνεται να αποδίδει περισσότερο στα παιδιά που εμπίπτουν στο αυτιστικό φάσμα και ενδεχομένως στα παιδιά με διάγνωση Rett συγκριτικά με την κλασική διαπροσωπική ανταλλαγή γνώσης που επιτελείται μέσα στην τάξη, καθώς μπορούν να εξασκούν κάποιες δεξιότητες χωρίς άγχος για τις συνέπειες σε περίπτωση αποτυχίας, αποφεύγοντας έτσι την ανασφάλεια που προκαλεί η αλληλεπίδραση με τον εξωτερικό κόσμο (Massaro, et.al.,2006). Ωστόσο, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η επιστημονική κοινότητα υπογραμμίζει την αναγκαιότητα για διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας αναφορικά με το εύρος και τη διάρκεια των αποτελεσμάτων μετά τη χρήση κάποιων εργαλείων σε παιδιά με ΔΑΔ (Ramdoss, Lang, Mulloy, Franco, O’Reilly, Didden, & Lancioni, 2011). Πολύ συχνά τίθεται το θέμα του κινδύνου της περαιτέρω απομόνωσης των αυτιστικών παιδιών μέσα από μια διδασκαλία που θα αξιοποιεί μόνο τις νέες τεχνολογίες, γεγονός που πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω σε επιστημονικό και εμπειρικό επίπεδο.