ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ - Έρευνα και Εφαρμογές ΤΕΥΧΟΣ 3 | Page 128

«ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ έρευνα & εφαρμογές» Τόμος 1, Τεύχος 3, 2018 ISSN: 2623-3673 ηπατοκυτταρικό καρκίνο (Befrits et al. 1995, Bruix et al. 1989, Mendelhall et al. 1991, 1993, Pares et al. 1990, Sata et al. 1996, Shimizu et al. 1992, Zarski et al. 1993). Ο επιπολασμός της χρόνιας ηπατίτιδας C σε όσους καταναλώνουν αλκοόλ είναι 7-10 φορές υψηλότερος σε σύγκριση με άτομα του γενικού πληθυσμού (Mendelhall et al. 1991, Pares et al. 1990, Sata et al. 1996). Σύμφωνα με κάποιους, η αποχή ελαττώνει το ιικό φορτίο και τη βλάβη του ήπατος (Cromie et al. 1996, Sata et al. 1996) μολονότι υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις (Ishii et al. 1993). Η βαριά κατανάλωση αλκοόλ, ιδίως πάνω από 60g την ημέρα, φαίνεται να αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για ηπατίτιδα C (Balasekaran et al. 1999, Rosman et al. 1996, Safdar & Schiff 2004) η δε οξεία ηπατίτιδα C μπορεί να μεταπέσει στη χρονιότητα συχνότερα σε αλκοολικούς ασθενείς (Jiang et al. 1995, Nalpas et al. 1998, Verbaan, Andersson & Eriksson 1993). Σε ασθενείς με ηπατίτιδα C που καταναλώνουν συστηματικά αλκοόλ έχει βρεθεί αυξημένη συχνότητα ίνωσης του ήπατος (Fabris et al. 2004, Pessione et al. 1998, Poynard, Bedossa & Opolon 1997), με την αύξηση να γίνεται μεγαλύτερη όσο αυξάνεται η ποσότητα του αλκοόλ που καταναλώνεται (Monto et al. 2004, Zarski et al. 2003), και συνεργική δράση στεάτωσης και κατανάλωσης αλκοόλ όσον αφορά την εξέλιξη της ίνωσης (Collier et al. 2005, Serfaty et al. 2002). Επιπλέον, η συστηματική χρήση αλκοόλ από ασθενείς με ηπατίτιδα C αποτελεί παράγοντα ενισχυτικό για εκδήλωση κίρρωσης (Bellentani et al. 1999, Safdar & Schiff 2004, Thomas et al. 2000). Σε αυτούς τους ασθενείς (με ηπατίτιδα C και συστηματική χρήση αλκοόλ), η θνησιμότητα, που είναι αποτέλεσμα της ίνωσης και συνακόλουθης κίρρωσης (Dufour, Stinson & Caces 1993), είναι υψηλότερη σε σύγκριση με άτομα που έχουν χρόνια λοίμωξη από ηπατίτιδα C χωρίς να καταναλώνουν αλκοόλ (Harris et al. 2002, Niederau et al. 1998, Serra et al. 2003). Ο κίνδυνος θανάτου για τους νοσηλευόμενους ασθενείς με ηπατική νόσο από αμφότερους τους παράγοντες κινδύνου (ηπατίτιδα και αλκοόλ) είναι υψηλότερος από ότι των ασθενών με ηπατίτιδα χωρίς κατάχρηση αλκοόλ ενώ οι ίδιοι ασθενείς εισάγονται στο νοσοκομείο και πεθαίνουν σε μικρότερη ηλικία συγκριτικά με τους ασθενείς που νοσηλεύονται για ηπατική νόσο που οφείλεται μόνο σε ένα από τους δύο παράγοντες κινδύνου (μόνο κατάχρηση αλκοόλ ή ηπατίτιδα C) (Kim et al. 2001).