Έτσι, η κηπουρική λειτούργησε ως ένας τρόπος ανύψωσης του ηθικού των πολιτών,
αλλά κυρίως έλυσε και το πολύ σημαντικό επισιτιστικό πρόβλημα σε Ευρώπη, ΗΠΑ και
Καναδά. Ενδεικτικά της κοινωνικής, πολιτικής αξίας αλλά και της προπαγάνδας που
βασιζόταν στο κίνημα των “Κήπων της Νίκης” είναι συνθήματα όπως: “Will you have a
part in victory?,” “Every war garden a peace plant,” “Can the Kaiser,” “Sow the Seeds of
Victory”2 κ.ά. [μτφρ. «Θα λάβεις μέρος στη Νίκη;», «Κάθε κήπος, ένα φυτώριο Ειρήνης»,
«Κάνε κονσέρβα τον Κάιζερ».]
Αντιστοίχως, στην Ελλάδα, με την έναρξη του πολέμου, το 1940, ο Ι. Μεταξάς, ως «ο
πρώτος αγρότης»3 όπως αυτοαποκαλείται στα κείμενα προπαγάνδας του καθεστώτος,
απευθύνει «το σάλπισμα της Γεωργικής Επιστρατεύσεως, προς τους Έλληνας άπαντας,
καλών αυτούς να καλλιεργήσουν πάντα πόδα διαθεσίμου εδάφους». Η αιτιολόγηση βασίζεται στις «δεινάς περιστάσεις» στις οποίες «ευρίσκεται […]ο πολιτισμένος κόσμος»,
προκειμένου «η πατρίδα» να έχει τα μέσα «να διέλθη αλώβητος από κινδύνους τους
οποίους συνεπάγεται η εμπόλεμος κατάστασις εις το ζήτημα της διατροφής του πληθυσμού εξηρτημένης από το εισαγωγικόν εμπόριον και [...] συνεπείας εχούσας απήχησιν εξ υποσιτισμού εις σειράν μελλοντικών γενεών, ως τούτο παρετηρήθη κατά τον
μέγαν πόλεμον 1914-1918. Όθεν, παρακαλούμεν υμάς όπως μεριμνήσετε ανυπερθέτως
και καλλιεργηθεί γεωργικώς πας χώρος ον διαθέτετε, αναφέρατε δε εις ημάς εν καιρώ
την εκτέλεσιν της παρούσης, ην και προσωπικώς θέλομεν παρακολουθήσει». (Πετράκη, 2014: 76, Σακκά & Δεκατρή, 2015).
Σύμφωνα λοιπόν με το παραπάνω ιστορικό τεκμήριο, το μεταξικό καθεστώς δίνει μεγάλη έμφαση στην καλλιέργεια κάθε σπιθαμής «διαθεσίμου εδάφους», προκειμένου
να αντιμετωπίσει πιθανούς κινδύνους έλλειψης τροφίμων λόγω πολέμου και ανάσχεσης του εισαγωγικού εμπορίου, καθώς και στις συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν από τον υποσιτισμό σε μελλοντικές γενιές, όπως
συνέβη και κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918). Γι’
αυτό και ο ίδιος ο Μεταξάς προτίθεται να παρακολουθήσει προσωπικά την εφαρμογή της «Γεωργικής Επιστράτευσης». Αργότερα, το 1944, η «Ελεύθερη Ελλάς» στη Βίνιανη της Ευρυτανίας στρέφεται στην παρώθηση των
παιδιών στην δημιουργία σχολικών κήπων, καθώς και
στην καλλιέργεια των κτημάτων των ανταρτών που α-
2
3
https://sidewalksprouts.wordpress.com/history/relief-garden/
Βλ. στο: http://elibrary.iep.edu.gr/iep/articles/presentation/page_015.html-.
26