Προφήτης της Νέας Σμύρνης τεύχος 41 Ιούνιος 2017 Ο Προφήτης τεύχος 43 Οκτώβριος 2017 | Page 6

28 Οκτωβρίου 2017 ΑΠΟΨΗ
Τρελές Αποφάσεις Τρελών Αρχηγών …
28 Οκτωβρίου 2017 ΑΠΟΨΗ

6

της Εριέλλας Χρυσού Προέδρου’ Ενωσης Συντακτών Ηλεκτρονικού Τύπου ΛΣΥΜ
Πρωθυπουργοί, Πρόεδροι, Δήμαρχοι, Υπεύθυνοι Δημοσίων Υπηρεσιών υπάρχουν φορές που παίρνουν αποφάσεις περίεργες, υπερβολικές, παράλογες και κάποιες από τις φορές αυτές, οι αποφάσεις ξεφεύγουν από κάθε έννοια λογικής.
Τα Ig Nobel Prizes, μία παρωδία των Βραβείων Νόμπελ, που δίνονται κάθε χρόνο εδώ και 27 χρόνια σε ασυνήθιστα επιτεύγματα, αποτελώντας μερικές φορές καλυμμένη κριτική ή σάτιρα, έχουν σατιρίσει μερικές από τις αποφάσεις αυτές απονέμοντας βραβεία σε προέδρους, αρχηγούς αστυνομίας και δημάρχους για αποφάσεις που, ούτως ή άλλως, έκαναν το γύρο του κόσμου μέσω καναλιών, εφημερίδων και κυρίως του διαδικτύου.
Το εντυπωσιακό είναι πως μερικά από τα βραβεία αυτά τα παρέλαβαν προσωπικά αυτοί στους οποίους απονεμήθηκαν, αποδεικνύοντας πως εκτός από « ιδέες » έχουν και χιούμορ.
Η αρχή έγινε το 1994 όταν το Ig Νόμπελ στην ψυχολογία απενεμήθη στον πρώην Πρωθυπουργό της Σιγκαπούρης Lee Kuan Yew για την « εφαρμογή της
ψυχολογίας της αρνητικής ενίσχυσης μετά από την τριαντάχρονη έρευνά του στα αποτελέσματα της τιμωρίας 3 εκατομμυρίων κατοίκων της Σιγκαπούρης κάθε φορά που έφτυναν, μασούσαν τσίχλα ή τάιζαν τα περιστέρια ». Επρόκειτο για ένα νόμο τον οποίο έχουν ακούσει οι περισσότεροι, έχουν δικαιολογήσει αρκετοί και έχουν υπομείνει εκτός από τα 3 εκατομμύρια κατοίκων της Σιγκαπούρης και όλοι οι τουρίστες της χώρας. Και βέβαια, ακόμα και αν κάποιοι είπαν μπράβο στο πρόστιμο για το φτύσιμο, το πρόστιμο για το μάσημα της τσίχλας ήταν μία παγκόσμια πρωτοτυπία, γιατί ο νόμος στην ουσία αυτό που ήθελε να αποφύγει ήταν το φτύσιμο της τσίχλας που θα ακολουθούσε … ουσιαστικά τιμωρούσε τους πολίτες για μία πράξη που δεν είχε γίνει ακόμα άρα για την πρόθεση … που ίσως και να μην υπήρχε!!!
Οι καυγάδες στο Κοινοβούλιο της Ταϊβάν έχουν κάνει επανειλημμένα το γύρο του κόσμου, καθηλώνοντας μας στις οθόνες μας στην εκστατική παρακολούθηση
πρωτόγνωρων σκηνών ξύλου μεταξύ πολιτικών. Τα Ig Νόμπελ όμως είχαν ξεχωρίσει από το 1995 τη χρησιμότητα που είχε αυτός ο τρόπος εξωτερίκευσης της επιθετικής διάθεσης, απονέμοντας στο Εθνικό Κοινοβούλιο της Ταϊβάν το βραβείο Ειρήνης διότι απέδειξε πως οι πολιτικοί
κερδίζουν περισσότερα χτυπώντας και κλωτσώντας ο ένας τον άλλο, παρά διεξάγοντας πολέμους εναντίον άλλων κρατών.
Το 1999 ήταν η σειρά του τότε προέδρου της Γαλλίας Jacques Chirac να κερδίσει το Ig Νόμπελ ειρήνης γιατί τίμησε την
πεντηκοστή
επέτειο
της
Χιροσίμα
με
πυρηνικές
δοκιμές
στον
Ειρηνικό.
Ήταν βέβαια επίκαιρο το
θέμα!
Το 2000 το Αγγλικό
Βασιλικό Ναυτικό διεκδίκησε και δικαιωματικά κέρδισε το βραβείο ειρήνης για την απόφαση να σταματήσει να χρησιμοποιεί
πραγματικές οβίδες στα κανόνια, διατάζοντας του ναύτες να φωνάζουν απλά « μπανγκ »! Πρότασή μας να αντικαταστήσουν τα κανόνια με χαρτονένιους σωλήνες … ίσως κερδίσουν και το Ig Νόμπελ για την προστασία του περιβάλλοντος! Ή οικονομίας! Ή χειροτεχνίας!
Το Λίχτενστάιν μοιράστηκε το βραβείο οικονομικών το 2003 με τον Karl Schwarzler, επικοινωνιακό ατζέντη, διότι έδωσαν τη δυνατότητα να ενοικιάζεται ολόκληρη η χώρα για γάμους, συνέδρια και εκδηλώσεις. Έτσι, αν διαθέσετε περίπου 60.000 ευρώ τη μέρα( αν οι τιμές παραμένουν οι ίδιες) μπορείτε να απολαύσετε παρέλαση προς τιμήν σας, θα λάβετε το κλειδί της πόλης, θα έχετε στη διάθεσή σας το κελάρι του πρίγκιπα της χώρας και θα σας φυλάνε 100 αστυνομικοί … προϋπόθεση να μείνετε
τουλάχιστον δύο βράδια … Μην μπουν τσάμπα σε τόσο κόπο! Το βραβείο το παρέλαβε ο ίδιος ο Karl Schwarzler, αφού
ως επικοινωνιακός ατζέντης ξέρει να αναγνωρίζει την καλή διαφήμιση.
Με μια γερή δόση χιούμορ αλλά και διάθεση κριτικής, το 2004 το Ig Νόμπελ οικονομικών
απενεμήθη
στο
Βατικανό
για
την
« εξωτερική ανάθεση πιστών στην Ινδία »( outsourcing prayers to India). Απορούμε πως το Βατικανό γλίτωσε το βραβείο το 2015 με την επίσημη αποδοχή της πιθανότητας ύπαρξης εξωγήινης ζωής.
Έχοντας κάνει το γύρο του διαδικτύου, το βίντεο με το τανκ να περνάει
πάνω από παράνομα παρκαρισμένο αυτοκίνητο στη Λιθουανία χάρισε το βραβείο ειρήνης το 2011 στο δήμαρχο του Βίλνιους Arturas Zuokas. Ο Δήμαρχος, ευχαριστημένος από τα αποτελέσματα της τεχνικής του( ή ίσως του στημένου βίντεο), αποφάσισε να παραβρεθεί ο ίδιος στην τελετή και να παραλάβει το βραβείο του.
« Αναφορά σχετικά με αναφορές για αναφορές που συστήνουν την προετοιμασία αναφοράς σχετικά με αναφορές …»( κάπου εκεί το χάσαμε) ήταν η παρουσίαση του λόγου για τον οποίο το Γενικό Λογιστήριο των ΗΠΑ κέρδισε το βραβείο λογοτεχνίας το 2012. Μόνο οι Αμερικάνοι …
Το 2013 το βραβείο ειρήνης κέρδισε με το σπαθί του ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Alexander Lukashenko, όχι μόνο γιατί έθεσε εκτός νόμου το δημόσιο χειροκρότημα, αλλά και γιατί συνέλαβε ένα μονόχειρα επειδή χειροκρότησε! Διέταξε άραγε να του περάσουν και χειροπέδες;
Το γύρο των ΜΜΕ και του διαδικτύου είχε κάνει και η πρακτική που εφάρμοσε η Ιταλική Στατιστική Υπηρεσία για να αυξήσει το μέγεθος της Εθνικής Οικονομίας της χώρας συμπεριλαμβάνοντας έσοδα από την πορνεία, τη διακίνηση ναρκωτικών, το λαθρεμπόριο και άλλες
παράνομες οικονομικές συναλλαγές. Και φυσικά κέρδισε το βραβείο οικονομικών το 2014 για αυτήν την πρωτοτυπία της. Εμείς πως και δεν το σκεφτήκαμε;
Το βραβείο οικονομικών την επόμενη χρονιά πήγε στην Αστυνομία της Μπανγκόγκ στην Ταϊλάνδη
επειδή προσφέρθηκε να πληρώνει τους αστυνομικούς επιπλέον χρήματα όταν αρνιόντουσαν να δωροδοκηθούν … Αυτό θα πει θεωρία κινήτρων στον εργασιακό χώρο! Και εμείς δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε με ποιο τρόπο ο εκάστοτε αστυνομικός θα έκανε την αίτηση για τα χρήματα αυτά … και τι θα έγραφε στην αίτηση … και ποιανού τη μαρτυρία θα επικαλούταν. Και αν το ποσό της επιβράβευσης ήταν ποσοστιαίο ή ταρίφα. Και αν ήταν αυτοτελώς φορολογούμενο!
Σημαντικές αποφάσεις ή και λιγότερο, άσχετα από το αν άξιζαν τη βράβευση, σίγουρα άξιζαν τη δημοσιότητα.
Η Ελλάδα δεν έχει βραβευτεί ποτέ και από όσο μπορούμε να γνωρίζουμε δεν ήταν καν υποψήφια. Ελπίζουμε, καθώς έχουμε πολλούς δυνατούς υποψηφίους κατά καιρούς, να αποκατασταθεί αυτή η αδικία και να βραβευτούν όσοι – δίκαια – αξίζουν παρόμοια διεθνή αναγνώριση. Άντε και στα δικά μας!
Πηγή: http:// www. improbable. com / ig / winners /