Προφήτης της Νέας Σμύρνης τεύχος 41 Ιούνιος 2017 Ο Προφήτης τεύχος 42 Ιούλ-Αυγ-Σεπτ 2017 | Page 3

3
ΤΟΠΙΚΑ
23 Σεπτεμβριουίου 2017
Τι πρέπει να γίνει στους πεζόδρομους
Στη φωτό (6) φαίνεται η σημερινή τους
κατάσταση.
Έχουμε 14,80μ πλάτος πεζόδρομων εκ
των οποίων με κάποιες γρήγορες μετρήσεις,
δίνονται 4,00μ μπροστά στα καταστήματα,
4,50μ είναι ο δρόμος τροφοδοσίας,
4,50μ
ζαρντινιέρες
καθιστικά,
1,80μ
μέχρι το πεζοδρόμιο που υπάρχει και έχει
κατασκευαστεί από το αρχικό σχέδιο της
πλατείας.
Το πεζοδρόμιο της πλατείας είναι πλάτους
3,80μ και δεν τρέχει γύρω από όλη την
πλατεία λόγο υψομετρικών διαφορών στα
επίπεδα της πλατείας (πχ στο χώρο μπροστά
στο παλούκι).
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ από τα
+-14,80μ πλάτος πεζόδρομου που υπάρχουν,
να δοθούν 3,50μ στο δρόμο τροφοδοσίας
όπως επίσης, σε πλάτος 4,50μ - 5,00μ μπορεί
να κατασκευαστεί στους τρεις πεζόδρομους
της πλατείας, μια ανοιχτή από όλες τις όψεις
της πέργκολα-στοά, ένας στεγασμένος
ανοιχτός χώρος που τόσο λείπει από τους
πεζόδρομους. Σε αυτόν το στεγασμένο χώρο
μπορεί να παραχωρηθεί η δυνατότητα να
βάλουν τραπεζοκαθίσματα οι επιχειρήσεις,
πάντα με μέτρο και όχι στο σύνολο τους.
Η χρήση των υπόλοιπων μέτρων των
πεζόδρομων θα πρέπει να μοιραστούν
ανάμεσα στα καταστήματα και σε χώρους
κίνησης και πρασίνου.
Φυσικά άμα θέλουμε να μιλήσουμε
συνολικά για ανάπλαση της πλατείας θα πρέπει
να λάβουμε υπόψη μας πως αναπόσπαστο
κομμάτι κάθε πλατείας είναι και τα κτίρια
που την περιτριγυρίζουν και κυρίως οι όψεις
τους. Η πλατεία μας περιστοιχίζεται από
αδιάφορα θα λέγαμε αρχιτεκτονικά κτίρια.
Πολυκατοικίες αντιπαροχής και διώροφα
«ιστορικής» κυρίως σημασίας που μέσα από
την ανθρώπινη κλίμακα τους, στέκονται
φιλικά στο χώρο, επιτρέποντας στον ήλιο να
περνάει μέσα στην πλατεία.
Και σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να
γίνει ανοιχτός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός
για τη συνολική επανασχεδίαση και
ανακατασκευή των πεζόδρομων.
Φυσικά ο χώρος που εκμεταλλεύονται οι
επιχειρήσεις πάνω στην πλατεία περιορίζεται.
Ιδιοκτησία στο δημόσιο χώρο δεν μπορεί
να υπάρχει γιατί απλά ο δημόσιος χώρος
παύει να είναι δημόσιος.
Σύμφωνα με τα παραπάνω η πλατεία θα
αποκτήσει ξανά το δημόσιο χαρακτήρα της, θα
ελευθερωθεί από την εμπορευματική χρήση
της που την καταστρέφει, θα αποδοθεί στους
ανθρώπους της προσφέροντας τους το αιώνιο
αγαθό του δημόσιου χώρου, του χώρου που
κάθε επισκέπτης πρέπει να αναμετρηθεί με τις
ανάγκες και τις επιθυμίες του συνάνθρωπου
του, να γνωριστούν, να κάνουνε παρέες,
να ερωτευθούν, να διασκεδάσουν, να
διαδηλώσουν, να αποφασίσουν για το καλό
τους και για το καλό όλων τους.
Η σημερινή κατάσταση, η πλατεία μια
απέραντη καφετερία, παμπ και κλούμπς,
μπιστρός και γουάινεμπαρς, η οποία
ελέγχεται από εκλεγμένους προύχοντες
με όρους νύχτας, χοντρούς μπράβους,
επενδυτές τηλεπερσόνες, κακοπληρωμένους
και φοβισμένους εργαζόμενους πρέπει να
τελειώσει μια και καλή. Και θα τελειώσει.
ΥΓ για το «σκλαβοπάζαρο» νεανικής
εργασίας στην πλατεία από τα καφέ μπαρ θα
μιλήσουμε σε άλλο κείμενο