Προφήτης της Νέας Σμύρνης τεύχος 41 Ιούνιος 2017 Ο Προφήτης Tεύχος 67 Ιανουάριος 2020 | Page 6

6
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2020
Σύντομο σχόλιο του Νεκτάριου Σαρδιανού
Πρόεδρος Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής Νέας Σμύρνης
Χειρουργός Παίδων στο Ιατρικό Αθηνών και Δημοτικός Σύμβουλος της Δημοτικής Αρχής σύμπραξης Τζουλάκη-Λαρίσση
Ό
ταν είχα πει ότι «δεσμεύομαι για την
βελτίωση των συνθηκών της παρε-
χόμενης εκπαίδευσης», στο μέτρο
πάντα που μου αναλογεί, δεν το είπα επειδή
έπρεπε απλώς να πω κάτι κοινότυπο και τε-
τριμμένο.
Πιστός ακόμη μία φορά στις δεσμεύσεις μου
και για πρώτη φορά στα χρονικά της πρωτο-
βάθμιας σχολικής επιτροπής, τοποθετήσαμε
10 διαδραστικούς πίνακες και 10 τηλεπρο-
βολείς, στο 1ο, 5ο και 7ο δημοτικό σχολείο.
Ακολουθούν το 2ο, 3ο, 4ο/Α Ανδρέας, 6ο, 12ο
και 13ο.
Αξιοποιούμε τα κονδύλια της σχολικής επι-
τροπής ώστε να παρέχουμε στους μαθητές
κάθε σύγχρονο εργαλείο, όπως είναι ο δια-
δραστικός πίνακας και το ψηφιακό διαδρα-
στικό εκπαιδευτικό υλικό.
Ο διαδραστικός πίνακας φαίνεται να είναι ο
πλέον κατάλληλος τρόπος εισαγωγής της τε-
χνολογίας στις σχολικές τάξεις, αφού παρέχει
τη δυνατότητα να ωφεληθεί το μάθημα από
τις πιο χρήσιμες καινοτομίες της τεχνολογί-
ας της πληροφορικής, ενώ ταυτόχρονα κάνει
πιο έντονο το αίσθημα της ομάδας, και αυτό
γιατί δίνει τη δυνατότητα στις ομάδες των μα-
θητών να συνεργαστούν στα στάδια της διε-
ρεύνησης και της αναζήτησης πληροφοριών,
με στόχο την εξαγωγή συμπερασμάτων και
την ανακοίνωσή τους στο σύνολο της τάξης.
Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές αναπτύσσουν
δεξιότητες κριτικής σκέψης και ενθαρρύνο-
νται για ενεργή συμμετοχή στην εκπαιδευ-
τική διαδικασία, με την πολύπλευρη διέγερ-
ση των αισθήσεών τους (όρασης, ακοής και
αφής) και ενεργοποιούνται τόσο σε ατομικό
όσο και σε συλλογικό επίπεδο κατανοώντας
στην πράξη την έννοια της ανακάλυψης νέων
γνώσεων και της αλληλεπίδρασης.
Ελληνική νοoτροπία - Ελληνική παιδεία
Γράφει ο Χρήστος Κορφοξυλιώτης, Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Η
ελληνική παιδεία είναι ένα ενδιαφέ-
ρον θέμα για μελέτη, συζήτηση και
ανταλλαγή απόψεων. Είναι αυτή  που
γεννά, πιστεύω, την ελληνική νοοτροπία. Θα
μου πείτε ότι πρώτα η οικογένεια είναι αυτή
που σου μαθαίνει τα πάντα, όπως τη κοινωνι-
κή συμπεριφορά που μας διέπει, τι είναι σω-
στό και τι όχι να πράττουμε πρώτα προς τον
εαυτό μας και μετά προς τους άλλους, αλλά
και ότι έχει να κάνει με τις κοινωνικές και άλ-
λες υποχρεώσεις που μας αναλογούν από τη
στιγμή που γεννιόμαστε. Είναι  ο μικρόκο-
σμος  που  εντασσόμαστε όλοι μας από την
αρχή. Όμως το σχολείο/ελληνική παιδεία έχει
ως αποστολή να μας  μεταδώσει  τη φλόγα
της παιδείας, της μόρφωσης και να μας είσα-
γει μέσω του παραθύρου της στην πραγματι-
κότητα της ζωής, που μερικές φόρες είναι ου-
τοπική κι άλλες σκληρή, ωμή. Τα καταφέρνει
όμως; Μερικές φορές ναι, άλλες όχι.
Το σχολείο είναι μια μικρογραφία της κοινω-
νίας, είναι ουσιαστικά η πρώτη μετά την εργα-
σία μας, τον κοινωνικό περίγυρο όπου εμείς
αποφασίζουμε ποιος θα είναι φίλος/η μας και
ποιος όχι, σύντροφός μας, οικογένεια που θα
δημιουργήσουμε μαζί του, τον στρατός, και
τέλος τη ζούγκλα που επικρατεί εκεί έξω που
ονομάζεται ελληνική πραγματικότητα. Στο
σχολείο γνωρίζουμε την αδικία, την επιβρά-
βευση για την προσπάθεια μας ή την αποδο-
κιμασία για κάποια λάθος πράξη, μαθαίνουμε
ότι τα αγαθά αποκτώνται με αγώνα. Μέσα σε
αυτό  πρώτα συναντάμε κάθε γκάμα και πά-
στες ανθρώπων, όπως τον όμορφο του σχο-
λείου, τον δίκαιο, την «ντίβα», τον πραγματι-
κό φίλο, τον κακό που μας κάνει bullying κ.ά.
Η ελληνική παιδεία είναι μια ιδιαίτερη παι-
δεία,  με χαρακτηριστικά τη  μεγάλη ποικιλο-
μορφία ως προς την γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα
και  την  ιστορία  της.  Έχουμε ευθύνη απένα-
ντι στην παιδεία μας, αν και δεν είναι πάντα
εύκολο να γνωρίζουμε ολόκληρο αυτόν τον
ωκεανό. Μπορούμε όμως να την μεταδώσου-
με σε άλλους ανθρώπους που δεν είναι Έλλη-
νες. Δεν θα είναι εύκολο, όμως, αυτλο να γί-
νει όταν εμείς οι ίδιοι δεν την αποδεχόμαστε
ή την φοβόμαστε για διάφορους λόγους.
Η (ελληνική) νοοτροπία που έχουμε λάβει συ-
χνά μας έχει τροφοδοτήσει με λάθος τρόπο
σκεψης και επίλυσης ή αντιμετώπισης των
διάφορων κοινωνικών, οικονομικών και πολι-
τιστικών  καταστάσεων.
Μάθαμε να αντιδράμε, ή να σιωπάμε, όταν
δεν πρέπει, όμως όταν είναι η ώρα να δρά-
σουμε συλλογικά δεν το πράττουμε γιατί δεν
το έχουμε μάθει. Όταν δεν λαμβάνουμε σω-
στή παιδεία, που συνεχώς αλλάζει στο πέρα-
σμα του χρόνου και είναι συνεχώς μεταβλη-
τή, πώς θα υπάρξει μια υγιής και λειτουργική
ελληνική νοοτροπία;
Όσοι μεγαλώσαμε τη δεκαετία του ΄80 και του
΄90 γνωρίζουμε πώς ήταν να μεγαλώνεις τότε,
με όλες τις παρωχημένες και γεμάτες ταμπού
ιδέες της τότε ακμάζουσας Ελλάδας.  Τώρα,
ακόμη και μέσω κρίσης και  παρακμής  πολ-
λών θεσμών, υπάρχει πρόοδος ως προς τις
μαθησιακές  συνθήκες, αφού  οι δάσκαλοι
και οι καθηγητές, μέσω του Υπουργείου Παι-
δείας, ενημερώνονται συνεχώς για τις εξελί-
ξεις  και για άλλα μαθησιακά θέματα, όπως
δυσλεξία, ψυχολογία, μαθησιακά, νοητικά ή
ακόμη και σωματικά προβλήματα.  Αν αυτές
οι δύο, νοοτροπία και παιδεία, δεν συμβαδί-
σουν σωστά, πολλά ταμπού, λάθος ιδέες και
προκαταλήψεις θα λαμβάνουμε από τον θε-
σμό της σχολικής παιδείας και η ελληνική νο-
οτροπία θα νοσεί αιώνια.